Vicky Leandros: verschil tussen versies

Leandros raakte internationaal bekend door haar deelname aan het [[Eurovisiesongfestival]]; eerst in [[Eurovisiesongfestival 1967|1967]] voor [[Luxemburg (land)|Luxemburg]]; met ''L'amour est bleu'' werd ze in dat jaar vierde. In [[Eurovisiesongfestival 1972|1972]] werd ze (en nu onder haar volledige artiestennaam Vicky Leandros) opnieuw door Luxemburg uitgezonden naar het songfestival. Ditmaal won ze, met ''[[Après toi]]''. Tot 25 augustus 2012 was het de grootste Eurovisiesongfestivalhit ooit in de [[Nederlandse Top 40]],<ref>[http://www.top40.nl/nieuws/euphoria-van-loreen-grootste-eurovisie-songfestivalhit-ooit-in-de-top-40 "Euphoria van Loreen grootste Eurovisie Songfestivalhit ooit in de Top 40"] Top 40, 25 augustus 2012</ref> maar omdat ''[[Euphoria (single)|Euphoria]]'' van [[Loreen]] toen 452 punten verzamelde, werd ''Après toi'' met 437 punten naar de tweede plaats verdrongen. In de [[Daverende 30]] stond het nummer 3 weken op de eerste plaats. In 1972 had ze een nummer 1-hit met ''Ich hab' die Liebe geseh'n''. Het stond eveneens 3 weken op nr. 1 in de publieke hitlijst en bleek aan het eind van het jaar de op een na succesvolste single<ref>Bron: De Top 100 van 1972, samengesteld door de [[Nederlandse Omroep Stichting|NOS]], gepubliceerd op http://megatop50.3fm.nl/jaarlijsten#year=1972</ref>. Verder zijn de schlagers ''Theo, wir fahr'n nach Lodz'' en ''Die Bouzouki klang durch die Sommernacht'' twee van haar bekendste nummers. Vicky was zeer succesvol in vele landen, zoals Frankrijk, Griekenland, Verenigd Koninkrijk, Spanje, Italië, Duitsland, Nederland, België, Japan en Canada. Wereldwijd scoorde ze vele hits, in verschillende talen. In de voorgangers van de [[Mega Top 50]] heeft ze 14 hits gehad.

In 1982 bracht ze het Nederlandstalige nummer ''Verloren zijn we niet'' uit, met een enigszins Duits accent gezongen. Het nummer heeft een duidelijke boodschap om zuinig om te springen met het [[milieu]].

In 2000 bracht ze voor het eerst een album uit met eigen composities, ''Jetzt''. In 2003 volgde een album met liederen van [[Mikis Theodorakis]]. 2005 was een jubileumjaar voor Vicky; ze stond 30 jaar op de planken en vierde dit met een dubbel-cd met haar grootste hits en enkele nieuwe tracks. Verder deed ze in 2006 23 grote concerten in Duitse steden. Eigenlijk was het haar 40-jarig artiestenjubileum, maar ze heeft zich vanaf 1979 ongeveer 10 jaar teruggetrokken uit de publiciteit. In die periode verschenen er echter wel nieuwe albums, waaronder ''Eine Nacht In Griechenland'' (1985), ''Ich Bin Ich'' (1988), ''Starkes Gefuhl'' (1990) en ''Nur einen Augenblick'' (1991).

In 2006 nam Vicky deel aan de voorselecties voor Eurosong in Duitsland, met het lied ''Don't Break My Heart''. Zo hoopte ze haar land te vertegenwoordigen in Athene. Zij moest echter de overwinning laten aan [[Texas Lightning]]. Op 8, 9 en 10 december 2006 trad ze op bij het [[Omroep MAX|MAX]] Promsconcert in de Utrechtse [[Jaarbeurs Utrecht|Jaarbeurs]]. Op vrijdag 6 juli 2007 trad ze op bij het [[André Rieu]]concert op het [[Vrijthof]] in [[Maastricht]].

De Duitse technoformatie [[Scooter (danceact)|Scooter]] heeft in 2011 een zogenoemde [[mash-up]] gemaakt van ''L'amour est bleu'' van Vicky Leandros. Het nummer 'C'est bleu' van Scooter feat. Vicky Leandros staat op het album ''The Big Mash Up''. In 2012 zingt ze tijdens de [[50PlusBeurs]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]].

In mei 2019 ,na bijna 47 jaar artiest te zijn en 80 albums, trad zij weer op in een vollevol [[Nieuwe Luxor Theater]] in [[Rotterdam]]. Gastoptredens met [[George Dalaras]].