Versie van 28 dec 2020 13:54 bewerken Deeteeenz (overleg \| bijdragen) 500 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Label: Visuele tekstverwerker ← Oudere bewerking		Versie van 28 dec 2020 13:56 bewerken ongedaan maken Deeteeenz (overleg \| bijdragen) 500 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Label: Visuele tekstverwerker Nieuwere bewerking →
Regel 15: HMV nam een hoge vlucht in de jaren vijftig, onder meer dankzij Amerikaanse artiesten die in Europa op het HMV-label werden uitgebracht. Voorbeelden hiervan waren uiterst succesvolle namen als [[Elvis Presley]], [[Ray Charles]], [[Danny Williams (zanger)\|Danny Williams]] en [[Pérez Prado]]. In Nederland werd het vertegenwoordigd door [[EMI Group\| Bovema]]. His Master's Voice vond z'n einde als poplabel in 1967, toen eigenaar EMI besloot om van His Master's Voice een label voor klassieke muziek te maken. In de jaren '70 werd het beeldje van het hondje en de grammofoon verhuld in brons en werd door de platenmaatschappij ([[EMI Group\|EMI]],) uitgereikt aan artiesten en of muziekproducers en of componisten als een muziekprijs en veelal pas na verkopen van meer dan 100.000 geluidsdragers zoals ~~elpee's~~elpees. Medio jaren tachtig werd de naam veranderd in EMI Classics, om de herkenbaarheid van het platenlabel te vergroten. Eind jaren tachtig keerde HMV korte tijd terug voor de releases van de Britse zanger [[Morrissey]].

His Master's Voice: verschil tussen versies