Diponegoro: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Neerslaan van de opstand: spatie |
|||
Regel 32:
Evenwel beschouwde Diponegoro de toegevendheid van de generaal en de mildheid van de regering als een uitvloeisel van vrees; naarmate zijn aanhang vermeerdere nam zijn arrogantie toe; er kwamen berichten binnen dat Diponegoro het sultanaat over Zuidelijk Java wilde hebben. De bewijzen van het verraad van Diponegoro namen steeds toe en de generaal werd genoodzaakt tot voorzorgsmaatregelen. Op de 27ste maart waren de [[Vasten]] geëindigd en kwamen de vorsten bij de generaal hun opwachting maken maar meldde Diponegoro dat hij door ziekte verhinderd was. Omdat de ziekte slechts voorgewend was besloot de generaal aan de zaak een einde te maken en nodigde Diponegoro uit de volgende morgen om acht uur te komen; de opperbevelhebber had inmiddels voorzorgen genomen en bewaking ingesteld; Diponegoro verklaarde bij zijn bezoek dat hij slechts gekomen was om volgens de [[adat]] de opperbevelhebber een bezoek te brengen maar niet voorbereid was tot het voordragen van zijn belangen. Generaal de Kock gaf aan met dit antwoord geen genoegen te nemen; Diponegoro weigerde hardnekkig zijn verlangens kenbaar te maken, beklaagde zich over de behandeling hem aangedaan en verzocht naar het gebergte te mogen terugkeren; na overleg met zijn hoofden verzocht Diponegoro als hoofd van de Islamitische godsdienst op Java erkend te worden en de titel van sultan te mogen voeren, zonder aan een bepaalde standplaats gebonden te zijn. De Kock verklaarde dat dit niet kon worden toegestaan omdat het Nederlandse gouvernement bescherming verzekerd had aan de wettige vorsten van [[Djokjakarta]] en [[Soerakarta (vorstenstaat)|Soerakarta]], waarvan laatstgenoemde het oppergezag over de Mohammedaanse godsdienst had.
De vanuit het standpunt van de Nederlandse kolonisator ongehoorde en aanmatigende eisen van Diponegoro wekten de ergernis van generaal De Kock en deze sprak Diponegoro toe: ''Gij hebt beloofd en op de Koran gezworen uw wettige vorst getrouw te blijven en te beschermen, maar in plaats van uw eed gestand te doen hebt u het land in oproer gebracht om zelf de macht te bekleden. U verdient geen medelijden meer en hebt door uw heerszuchtige bedoelingen andermaal het vertrouwen verloren. Ik mag niet gedogen dat gij wederom onheil en verwoesting aanricht en, om u buiten de mogelijkheid te stellen kwaad te stichten, ben ik verplicht u als gevangene naar [[Batavia (Nederlands-Indië)|Batavia]] te zenden.'' Vervolgens werd Diponegoro gevangengenomen en in de morgen van 28 maart 1830 weggevoerd; hij werd op last van de regering naar [[Menado]] verbannen, later overgeplaatst naar [[Makassar]], waar hij in [[Fort Rotterdam]] op de 8ste januari 1855 overleed.
Hij is in 1973 benoemd tot [[Held van Indonesië]].
| |||