Verdrag van Locarno: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Label: Handmatige ongedaanmaking |
|||
Regel 10:
Het verdrag of de afspraken van Locarno hield het volgende in:<ref>{{pdf}} {{en}} {{fr}} Verenigde Naties [https://treaties.un.org/doc/Publication/UNTS/No%20Volume/Part/I-1292.pdf Treaty of Mutual Guarantee, done at Locarno, October 16, 1925], geraadpleegd op 22 augustus 2019</ref>
* De ondertekenaars garandeerden de grenzen tussen Duitsland en België en tussen Duitsland en Frankrijk van [[1919]]. Dat wil zeggen dat Duitsland de omstreden westgrens van het Verdrag van Versailles erkent, maar ook dat Frankrijk en België niet (zoals in 1923/1924 met de [[Ruhrbezetting]] was gebeurd) Duitsland mochten binnenvallen. Bij een aanval van Frankrijk en België zou Duitsland dus door de (andere) ondertekenaars geholpen worden, namelijk Groot-Brittannië en Italië, en andersom Frankrijk en België bij een Duitse aanval.
* Wel waren delen van het Duitse [[Rijnland (Duitsland)|Rijnland]] toen nog door Franse troepen bezet (uiteindelijk tot 1930, het [[Saargebied (mandaatgebied)|Saargebied]] tot 1935). Het Rijnland moest ook in de toekomst gedemilitariseerd blijven, dat wil zeggen dat Duitsland daar geen soldaten of militaire installaties mocht hebben.
* De oostgrens van Duitsland - met Polen en Tsjecho-Slowakije, waar grote Duitstalige minderheden woonden - bleef omstreden. In tegenstelling tot Frankrijk was Groot-Brittannië niet bereid om de territoriale ''[[Status quo (politiek)|status quo]]'' in Oost-Europa te garanderen. Duitsland moest zich alleen verplichten om geschillen op vreedzame manier te bejegenen.
Vaak verwijzen de afspraken van Locarno naar het Verdrag van Versailles en de Volkenbond. De belangrijkste bepaling was, dat voor Duitsland, als lid van de Volkenbond, art. 16 van het Verdrag van Versailles maar beperkt geldig zou moeten zijn. Dat betekende dat Duitsland bij sancties tegen een agressief lid alleen moest meedoen op een manier die rekening hield met zijn militaire en geografische situatie. De verklaring was dat Duitsland door het Verdrag van Versailles maar 100.000 soldaten mocht hebben.
Frankrijk beloofde voorts hulp aan Polen en Tsjecho-Slowakije in het geval er problemen zouden ontstaan met Duitsland. Deze afspraak werd weliswaar in het slotprotocol vermeld, maar niet erin opgenomen.
== Gevolgen ==
| |||