Oudard de Bournonville: verschil tussen versies

Bournonville was een edelman met bezittingen in het graafschap [[Graafschap Artesië|Artesië]]. Hij was heer van [[Bournonville]], [[Hénin-Beaumont|Hennin-Liétard]] en van [[Ranchicourt]]. Bij zijn geboorte erfde hij ook de titels van baron van [[Capres]] (zoals zijn bijnaam ook wel was), baron van [[Barlin]] en baron van [[Houllefort]]. Hij ging in militaire dienst bij [[keizer Karel V]]. Bournonville vocht, zoals andere edelen uit de Nederlanden, met Karel V in het [[Rooms-Duitse Rijk]], met name in de [[Schmalkaldische Oorlog]] (1546-1547). Tijdens de regering van Karels opvolger in de Nederlanden, [[Filips II van Spanje]], brak de [[Tachtigjarige Oorlog]] uit.

Bournonville ondertekende vlot het [[Smeekschrift der Edelen]] (1566) dat dringend meer religieuze tolerantie eiste in de Nederlanden. Een jaar later verzoende hij zich opvallend vriendelijk met [[Margaretha van Parma]], landvoogdes van de [[Spaanse Nederlanden]] (1567). Margaretha stuurde hem op oorlogspad, naar [[Filips van Noircarmes]], de Spaanse gouverneur van [[Graafschap Henegouwen|Henegouwen]]. Filips omsingelde in een wurggreep de stad [[Valencijn]], tijdens het [[Beleg van Valencijn (1567)|Beleg van Valencijn]] (1567). [[Hugenoten]] hadden zich verschanst in Valencijn. Filips en met hem, Oudard de Bournonville en andere edelen, verjoegen de protestanten uit Valencijn.

De [[Fernando Álvarez de Toledo|hertog van Alva]] vertrouwde Bournonville en nam hem vervolgens op in zijn troepen. De Spaanse troepen voerden verder de strijd op tegen de protestanten. Bournonville vocht mee en werd beloond met het gouverneurschap van [[Leuven]]. In 1572 vocht hij terug in het graafschap Henegouwen, ditmaal tijdens de protestantse [[bezetting van Bergen]]. De Spaanse troepen verjoegen [[Lodewijk van Nassau (1538-1574)|Lodewijk van Nassau]] en andere protestanten uit [[Bergen (België)|Bergen]]. Henegouwen vertoondewas geen haard meer van protestantse opstandelingen, dank zijdankzij de bloedige repressie door de Spaanse troepen. Bournonville trok mee op met de troepen van Alva naar [[Graafschap Zeeland|Zeeland]], naar [[Haarlem]] en [[Naarden]]. Tijdens het verblijf van Bournonville in [[Graafschap Holland|Holland]], benaderde [[Willem de Zwijger]] hem. Willem vroeg hem over te lopen naar de opstandelingen. Bournonville weifelde in belangrijke mate.

In 1576 nam Bournonville dan toch de wapens op tegen de Spanjaarden, namelijk tijdens de [[Spaanse Furie (Antwerpen)|Spaanse Furie]] in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]]. Bournonville hekelde het bloedvergieten door de Spanjaarden, want hij kon het niet meer aanzien. Spaanse soldaten namen Bournonville en andere edelen gevangen, martelden hen en lieten hen dan gaan. Willem van Oranje beloonde Bournonville met het bevel over een regiment van de cavalerie en met het Staats bestuurStaatsbestuur over [[Atrecht]] (in Artesië, zijn thuisland). Bournonville aanvaardde het aanbod van Willem van Oranje, maar verraadde hem later. Bournonville bood zich opnieuw aan in dienst van Filips II, koning van Spanje. Filips II beloonde hem met de verheffing van zijn domein Hennin-Liétard van een heerlijkheid tot een graafschap. Van Filips II mocht graaf de Bournonville gouverneur van Atrecht blijven maar uiteraard niet meer als Staats gouverneur maar als Spaans gouverneur. Bournonville werd bovendien gouverneur van geheel het graafschap Artesië. Bournonville werd beloond met het ambt van lid van de [[Raad van State (historisch)|Raad van State]] in de Spaanse Nederlanden en met de prestigieuze functie van voorzitter van de [[Raad van Financiën]]. Deze Raad in Brussel besliste namelijk over de werkingsmiddelen van het Spaanse leger in de Nederlanden.