Multiple sclerose: verschil tussen versies

Bij de behandeling van exacerbaties hebben corticosteroïden een belangrijke plaats. Het toedienen van [[methylprednisolon]] (500mg of 1000&nbsp;mg per dag intraveneus, gedurende drie of vijf dagen) kan afhankelijk van de symptomen bij de exacerbatie een positief effect hebben.<ref name="PMID15327039">{{en}}Nos C, Sastre-Garriga J, Borràs C, et al. Clinical impact of intravenous methylprednisolone in attacks of multiple sclerosis. (2004) Mult Scler 10(4):413-416. {{PMID|15327039}}.</ref><ref name="PMID16042225">{{en}}Sloka JS, Stefanelli M. The mechanism of action of methylprednisolone in the treatment of multiple sclerosis. (2005) Mult Scler 11(4):425-432. {{PMID|16042225}}.</ref> De exacerbatie herstelt sneller, terwijl de bijwerkingen van de behandeling vrij gering zijn bij deze slechts enkele dagen durende behandeling. Overigens is het niet noodzakelijk om iedere exacerbatie op deze manier te behandelen; het is vaak aan te raden om enkele dagen aan te zien of er snel een spontane remissie optreedt.

 

* Spasticiteit → oefentherapie, medicijnen ([[Baclofen]], [[tizanidine]], [[dantroleen]]), intrathecaal toegediende Baclofen, neurochirurgische interventie, [[medicinale cannabis]].

* Mictieproblemen → spasmolytica, parasympathicomimeticum, intermitterende katherisatie, suprapubische [[blaaskatheter]], urineweginfectiebehandeling.