Paranthropus robustus: verschil tussen versies

Er zijn verschillende pogingen ondernomen de gevonden fossielen op ouderdom en geslacht te ordenen in een poging een groeitraject vast te stellen. Ook daarbij is het nodig de schattingen te ijken door een vergelijking met moderne mensapen waaronder de mens. Alan Mann schatte in 1968 dat een door hem bestudeerde reeks exemplaren gemiddeld 17,2 jaar geworden was. Dat betekent niet dat ze toen van ouderdom gestorven waren: in de reeks bevonden zich ook kinderen en adolescenten, alsmede een exemplaar van boven de dertig. Daarbij stierven de meeste gevonden individuen door ziekte of door predatie. Het is mogelijk dat de fossielen voornamelijk als voedselresten door katachtigen in holten waren gedumpt. Mann concludeerde dat ''P. robustus'' een verlengde kindertijd gehad kpnkon hebben zoals de moderne mens,<ref>Mann, A.E. 1968. ''The Paleodemography of'' Australopithecus. PhD University of California, Berkeley</ref> wat echter weer strijdig is met de resultaten van het latere gebitsonderzoek.