Alacalufe: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Inheems volk Chili
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Pueblos indígenas de la Patagonia Austral.svg|miniatuur|Woongebieden van (voormalige) inheemse volken]]
De '''Alacalufe, Alakaloef''' of '''Kawesqar''' waren een inheems volk dat leefde op eilanden en langs fjorden in het zuidwesten van Zuid-Amerika. Ze vertonenvertoonden culturele overeenkomsten met de [[Yahgan]], die nog zuidelijker woonden, tot bij [[Kaap Hoorn]]. De Alacalufe zijn begin 21e eeuw (vrijwel) uitgestorven, al zijn er nog enkele duizenden [[mesties]], die zich Alacalufe noemen.
 
== Oorsprong ==
De gletsjers na de [[laatste ijstijd]] waren vermoedelijk rond 80008.000 à 70007.000 v.Chr. uit de omgeving van de [[Straat van Magellaan]] verdwenen. Het gebied tussen de [[Golf van Penas]] (noord van [[Wellingtoneiland]]) en de Straat van Magellaan raakte daarna vanuit het noorden bevolkt,; volgens Chapman gebeurde dat redelijk snel.<ref>[https://books.google.nl/books?id=KHwspvMTkCMC&pg=PR19&hl=nl&source=gbs_toc_r&cad=3#v=onepage&q&f=false European encounters with the Yamana people of Cape Horn - A. Chapman (2010) blz. 13 en 31] Geraadpleegd 12 november 2020</ref>
 
De Alacalufe die dat gebied gingen bewonen waren net als de Yahgan een kanovarend volk, die langs de Pacifische kust zuidwaarts waren getrokken.<ref>[https://library.si.edu/digital-library/book/indiansoftierrad00loth The Indians of Tierra del Fuego - Samuel K. Lothrop (1928) blz. 198] Geraadpleegd 11 november 2020</ref> Niet duidelijk is, wanneer van een Alacalufe-volk gesproken kan worden en wanneer zij daar arriveerden.
Regel 9:
==Woongebied==
[[File:Pueblos_indigenas_de_Chile-ver.svg|thumb|200px|Verbreiding van inheemse culturen in Chili rond de tijd van de komst van de Spanjaarden. Picunche, Mapuche, Huilliche en Cunco maken deel uit van de Mapuche macro-etnische groep.]]
Het woongebied van de Alacalufe strekte zich uit vanaf het [[Península de Brunswick]] noord- en westwaarts. De Alacalufe zijn minder bekend en bezocht dan de andere volken van Vuurland en omgeving. Het gebied tussen 41°30' en 53°30' ZB aan de westzijde van het continent is slecht onderzocht. Hun aantal bedroeg in 1869 3500-4000; in 1880 3000 en in 1904 800. In het begin van de 20e eeuw werden ze gezien bij [[Wellingtoneiland]], Last Hope inlet, Port Grappler, Port Tamar, Sholl bay, Dawson Island en het [[Beaglekanaal]]. In dit gebied leefden er in 1915 naar schatting 100-200; mogelijk leefden er nog een aantal elders in het doolhof van fjorden.<ref>[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=hvd.hc2qf9&view=1up&seq=710 The Alacaloofs and Yahgans, the World's southernmost inhabitants - Charles W. Furlong, (1915) blz. 420-422] Geraadpleegd 20 november 2020</ref><ref>[https://archive.org/stream/indiansoftierrad00loth#page/n37/mode/2up The Indians of Tierra del Fuego - Samuel K. Lothrop (1928) blz. 25] Geraadpleegd 20 november 2020</ref> In de tijd dat S.K. Lothrop hen in de zomer van 1924-1925 bezocht, schatte hij het aantal op 150. Ze waren gedecimeerd door rum en ziektes na contacten met westerse schepen, waarmee ze huiden verhandelden voor o.a. tabak en drank. In 1925 veroorzaakte een epidemie van [[mazelen]] tientallen doden. Lothrop veronderstelde dat ze daarna bijna waren uitgestorven. Volgens de Chileense volkstelling van 2017 waren er nog altijd 3448 personen, vrijwel allen [[mesties]], die zich beschouwden als nakomelingen van de Alacalufe.<ref>[https://www.censo2017.cl/descargas/home/sintesis-de-resultados-censo2017.pdf Samenvatting volkstelling 2017] Geraadpleegd 17 november 2020</ref>
Het woongebied van de Alacalufe strekte zich uit vanaf het [[Península de Brunswick]] noord- en westwaarts. De Alacalufe zijn minder bekend en bezocht dan de andere volken van Vuurland en omgeving. Het gebied tussen 41°30' en 53°30' ZB aan de westzijde van het continent is slecht onderzocht.
Hun aantal bedroeg in 1869 3500-4000; in 1880 3000 en in 1904 800. In het begin van de 20e eeuw werden ze gezien bij [[Wellingtoneiland]], Last Hope inlet, Port Grappler, Port Tamar, Sholl bay, Dawson Island en het [[Beaglekanaal]]. In dit gebied leefden er in 1915 naar schatting 100-200; mogelijk leefden er nog een aantal elders in het doolhof van fjorden.<ref>[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=hvd.hc2qf9&view=1up&seq=710 The Alacaloofs and Yahgans, the World's southernmost inhabitants - Charles W. Furlong, (1915) blz. 420-422] Geraadpleegd 20 november 2020</ref><ref>[https://archive.org/stream/indiansoftierrad00loth#page/n37/mode/2up The Indians of Tierra del Fuego - Samuel K. Lothrop (1928) blz. 25] Geraadpleegd 20 november 2020</ref> In de tijd dat S.K. Lothrop hen in de zomer van 1924-1925 bezocht, schatte hij het aantal op 150. Ze waren gedecimeerd door rum en ziektes na contacten met westerse schepen, waarmee ze huiden verhandelden voor o.a. tabak en drank. In 1925 veroorzaakte een epidemie van [[mazelen]] tientallen doden. Lothrop veronderstelde dat ze daarna bijna waren uitgestorven. Volgens de Chileense volkstelling van 2017 waren er nog altijd 3448 personen, vrijwel allen [[mesties]], die zich beschouwden als nakomelingen van de Alacalufe.<ref>[https://www.censo2017.cl/descargas/home/sintesis-de-resultados-censo2017.pdf Samenvatting volkstelling 2017] Geraadpleegd 17 november 2020</ref>
 
==Cultuur==