Lambiek (bier): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
niet echt een relevant feit hier
Label: Ongedaan maken
DirkVE (overleg | bijdragen)
→‎Spontane gisting: fout rechtgezet
Regel 32:
Lambiek was eertijds een seizoensbier dat enkel tijdens de wintermaanden gebrouwen werd, maar nu heeft men middelen om de temperatuur tijdens het gistingsproces in de hand te houden.<ref name=":0">{{Citeer web|url=http://www.horal.be/lambiek-geuze-kriek/lambiek|titel=Lambiek {{!}} Hoge Raad voor Ambachtelijke Lambiekbieren vzw - HORAL|bezochtdatum=17 mei 2017|werk=www.horal.be}}</ref> De nodige gisten zijn echter nog altijd enkel van begin oktober tot eind april aanwezig in de juiste verhoudingen.<ref>{{Citeer web|url=http://www.boon.be/nl/content/oude-geuze-boon|titel=Brouwerij Boon|bezochtdatum=17 mei 2017|werk=www.boon.be}}</ref> Vroeger was het brouwen zelfs verboden voor de naamdag van de beschermheilige van Brussel, [[Michaël (aartsengel)|Sint-Michiel]] (29 september) of na die van de andere drakendodende heilige [[Joris (heilige)|Sint-Joris]] (23 april).<ref name=":0" /> Dit kwam ook goed uit: lambiek werd eerst gebrouwen door boeren. Zij deden dat na hun oogst, wanneer ze over graan en tijd beschikten.
 
Spontane gisting bij het bierbrouwen werd al zo'n 5000 jaar geleden in [[Mesopotamië]] toegepast en kwam tot na de middeleeuwen nog op grote schaal voor.{{Bron?||2016|12|02}} Het brouwen van lambiek verschilt van het brouwen van andere bieren door het gebruik van wilde, gemengde [[gist]]en. Er zweven in de lucht 86 verschillende natuurlijke gistsoorten.<ref>{{Citeer web|url=https://www.biernet.nl/algemeen/biersoorten/gisting/spontane-gisting|titel=Spontane gisting|bezochtdatum=17 mei 2017|werk=www.biernet.nl}}</ref> Gisting begint in de eerste drie maanden door ''[[Saccharomyces globulus]]'' en ''[[Saccharomyces dairensis]]'', daarna ''[[Saccharomyces uvarum]]'', ''[[Saccharomyces bayanus]]'' en ''[[Saccharomyces cerevisiae]]''. Tot de achtste maand gebeurt melkzuurgisting veroorzaakt door [[melkzuurbacteriën]], vooral ''[[Pediococcus cerevisiae]]''. Daarna start de secundaire alcoholische gisting met vorming van [[ethyl]][[lactaat]] vooral door de gisten ''[[Brettanomyces bruxellensis]]'' en ''[[Brettanomyces lambicus]]''. De BritDeen Clausen ontdekte die gisten in 1904 in Engels ''stock beer'', vandaar de naam. Het achtervoegsel verwijst naar Brussel en naar lambiek. Het is vooral die gisting die het aroma oplevert.<ref>{{Citeer web|url=http://www.kuleuven.ac.be/doctoraatsverdediging/cm/3E04/3E040253.htm|titel=Doctoraatsverdediging|bezochtdatum=17 mei 2017|werk=www.kuleuven.ac.be}}</ref> Er bestaan 21 soorten Brettanomyces.<ref>{{Citeer web|url=https://www.dsmz.de/?id=329&tx_mnogosearch_pi1%5Bq%5D=Brettanomyces&tx_mnogosearch_pi1%5Bsubmit%5D=Search|titel=DSMZ: Search|bezochtdatum=17 mei 2017|werk=www.dsmz.de|taal=en}}</ref> Ze bezitten de eigenschap dat ze bestendig zijn tegen alcohol.
 
=== Oorsprong ===