Titus (keizer): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.34.50.102 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wimpus
10Guillot (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 31:
Voordat hij keizer werd, verwierf hij bekendheid als militair commandant van [[Legio XV Apollinaris]], dienend onder zijn vader in Judea tijdens de [[Joodse Oorlog]]. De campagne kwam abrupt tot een einde met de dood van keizer [[Nero (keizer)|Nero]] in [[68]], waarna Vespasianus de keizerlijke macht voor zichzelf opeiste tijdens het [[Vierkeizerjaar]]. Toen Vespasianus tot keizer werd uitgeroepen op 1 juli [[69]], werd Titus belast met de verantwoordelijkheid voor het beëindigen van de Joodse opstand. In [[70]] belegerde hij met succes Jeruzalem en vernietigde de stad en de Tempel van [[Jeruzalem]]. Voor deze prestatie werd hij beloond met een [[triomftocht]]; de [[Boog van Titus (Forum Romanum)|Boog van Titus]] herdenkt zijn overwinning tot de dag van vandaag.
 
Onder de heerschappij van zijn vader, verwierf Titus bekendheid in Rome omdat hij diende als [[Praefectus praetorio|prefect]] van de [[pretoriaanse garde]], maar enook omdat hij een controversiële relatie had met de Joodse koningin [[Julia Berenice|Berenice]]. Ondanks de bezorgdheid over zijn karakter,Desondanks regeerde Titus met veel succes na de dood van Vespasianus in 79, en werd beschouwd als een goede keizer door [[Gaius Suetonius Tranquillus|Suetonius]] en andere eigentijdse historici. Als keizer is hij het best bekend om het voltooien van het [[Colosseum]] en om zijn vrijgevigheid in het verlichten van het lijden veroorzaakt door twee rampen, de uitbarsting van de [[Vesuvius (vulkaan)|Vesuvius]] van 79 en een brand in Rome in 80. Na amper twee jaar in functie, stierf Titus op 13 september 81. Hij werd [[Consecratio|vergoddelijkt]] door de [[Senaat (Rome)|Romeinse Senaat]] en opgevolgd door zijn jongere broer, [[Titus Flavius Domitianus|Domitianus]].
 
== Stamboom ==