George I van Groot-Brittannië: verschil tussen versies

 

George sprak Duits en had een aaneenschakeling van Duitse maîtresses. Bij een van hen, [[Melusine von der Schulenburg]], die hij hertogin van Kendall maakte, had hij zeker drie onwettige kinderen. Toen zijn vrouw op haar beurt een verhouding aanging met de Zweedse graaf [[Philip Christoph von Königsmarck]], verbande George haar in [[1694]] voor de rest van haar leven naar [[Ahlden]] (1694–1726).

 

Na de dood van zijn moeder, die bij de ([[Act of Settlement (1701)|Act of Settlement]]) als troonopvolgster was aangewezen, gingen haar rechten over op George. Hij werd op 31 oktober 1714 gekroond tot koning van Groot-Brittannië en Ierland als opvolger van koningin [[Anna van Groot-Brittannië|Anna]]. De Hannovers waren de naaste protestantse familieleden. Zij kregen echter te maken met tegenstand van aanhangers van [[Jacobus Frans Eduard Stuart]], de zoon van koning [[Jacobus II van Engeland|Jacobus II]]. Hun opstand liep in 1715 op niets uit.