Frans Stoppelman

Frans Stoppelman (Amsterdam, 9 januari 1921 - Mexico-stad, 23 oktober 2007) was een Nederlandse persfotograaf die zich na de Tweede Wereldoorlog in Latijns-Amerika vestigde. Zijn oog voor bizarre situaties leverde hem internationale erkenning op.

Leven

Frans Stoppelman, ook wel geschreven als Francis Stopelman, werd geboren op 9 januari 1921 in Amsterdam. Zijn vader was textielhandelaar. Hij kocht zijn eerste camera, een Kodak Brownie, met zeeppoeder-bonnetjes. Na de dood van zijn moeder en een ruzie met zijn stiefmoeder, ging hij van huis weg. Hij stopte met school en deed klusjes.

Vanwege zijn joodse achtergrond moest Stoppelman tijdens de Tweede Wereldoorlog Nederland ontvluchten. Na een avontuurlijke reis bereikte hij op 13 April 1942 in Zwitserland. Hij werd geïnterneerd in het werkkamp Les Verrières . Daar maakte hij zijn eerste fotoreportage, die nu in bezit is van het Joods Historisch Museum in Amsterdam. Hij mocht een opleiding volgen aan een fotoacademie in Lausanne. Na de oorlog verbleef hij aanvankelijk in Zwitserland als persfotograaf.

In 1949 ging hij naar Chili. Jarenlang fotografeerde hij kinderen in zwembaden. Zijn gevoel voor bizarre situaties bezorgde hem een internationale doorbraak. Het tijdschrift Life publiceerde een foto van mensen die zich verdringen rond de eerste roltrap in de hoofdstad Santiago.

Veel opdrachten brachten hem af en toe naar Europa, waardoor hij eind jaren vijftig weer in Amsterdam verbleef. Hij fotografeerde windmolens, traditionele kostuums en zeilregatta's. Hij sloeg een oproep aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Den Haag af. Hij wilde liever terug naar de archieven die hij in Chili had achtergelaten.

In de jaren zestig vestigde hij zich in het Caribisch gebied, waar hij rondtrok, een paar boeken schreef en verder met de dag leefde. In 1968 reisde hij naar Mexico voor de Olympische Spelen. Hij bleef daar tot het einde van zijn leven. [[Categorie:Nederlands fotograaf]]