Emanuele Krakamp: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
StrepuBot (overleg | bijdragen)
k Commonscat linkfix; cosmetische wijzigingen
Regel 26:
In 1860 keert Krakamp definitief terug in Napels. Hij werd benoemd tot docent voor de [[blaasinstrument|blazers]]. Hij ontplooide daarnaast verschillende initiatieven. In 1862 richtte hij de ''Società del Quartetto'' op, met de bedoeling de Napolitanen kennis te laten maken met virtuoze musici uit die tijd en met nieuwe muziek uit binnen- en buitenland, zoals [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]], [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]], [[Franz Schubert|Schubert]], [[Louis Spohr|Spohr]], [[Giacomo Meyerbeer|Meyerbeer]], naast bijvoorbeeld [[Giovanni Bottesini|Bottesini]] en Krakamp zelf. In hetzelfde jaar startte hij een compositieconcours voor [[salonmuziek]]. In 1863 publiceerde hij in Napels het ''Progetto per la riorganizzazione delle musiche militari del Regno d'Italia'' (Project voor de reorganisatie van de militaire muziek in Italië), dat ook buiten de landsgrenzen belangstelling wekte. In 1864 richtte hij een [[naamloze vennootschap]] op met als doel de verspreiding van muziek. In 1865 stichtte hij een theateragentschap naar buitenlands model. In 1866 was hij oprichter van en uitgeversvereniging met als doel verspreiding van nieuwe lesmethodes voor blaasinstrumenten.
 
Hij bleef intussen veelvuldig optreden, bijvoorbeeld tijdens de matinees van de ''Società del quartetto'' en in privéconcerten bij lokale aristocraten. In 1874 stapt hij over van de leerstoel blaasinstrumenten naar die van [[solfège]]. Twee jaar later wordt hij docent dwarsfluit bij de [[Real albergo dei poveri]], nadat hij nauwkeurig verslag had gedaan over de staat van de instelling en nadat hij een nieuwe regeling voor het werven van personeel had ingevoerd. Hij bleef veel componeren, met name salonmuziek, en hij schreef een nieuwe methode voor de Böhmfluit. Tijdens de laatste jaren van zijn leven kon hij vanwege doof- en blindheid niet meer werken. Hij kon in dienst blijven bij de ''[[Real albergoAlbergo dei poveri''Poveri]], bovendien konden hij en zijn gezin er gratis wonen. Hij hertrouwde en op zijn 65e kreeg hij nog een kind. Hij stierf in Napels in november 1883.
 
Al eerbetoon aan Krakamp heeft het Italiaanse concours voor fluitisten in [[Benevento (stad)|Benevento]] zijn naam gekregen: ''Concorso nazionale di flauto “Emanuele Krakamp”''.