Vlisco: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 14:
===Wereldoorlogen===
De Eerste Wereldoorlog legt de internationale export stil, ''Van Vlissingen & Co'' schakelt de volledige productie om naar de Europese markt. De HKM is volledig op de Afrikaanse markt gericht en redt deze omschakeling niet. De Haarlemse katoendrukker besluit eind 1918 tot liquidatie waarop ''Van Vlissingen'' uit de boedel een nieuwe lijmdrukmachine en de succesvolle dessins koopt. In 1916 werd de onderneming een naamloze vennootschap om het grote aantal betrokken familieleden een formeel aandeel te geven. De directie kwam uiteindelijk in 1921 bij twee zonen van Pieter III, Jan (1893-1978) en Pieter IV (1890-1962), samen met de succesvolle handelsreiziger Willem van Beusekom, die al langer in dienst was van Vlisco. Het bedrijf bleef in de jaren twintig het grootste in Helmond, met in 1926 960 werknemers. De crisisjaren doorstond men redelijk, mede door omschakeling naar producten op de binnenlandse markt. Het personeelsbestand, eind 1930 nog 790, bleef in de verdere jaren net onder de 700. In [[Lommel]] verrees in 1932 een dochterbedrijf, om de Belgische koloniale afzetmarkt te bedienen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog ging Van Vlissingen & Co, ondanks de restricties van de Duitse bezetter, heimelijk door met produceren. Omdat ook het onderzoek naar verfmaterialen en kleuren werd voortgezet, heeft het bedrijf na de oorlog een flinke voorsprong. Van Vlissingen & Co neemt vanaf 1946 de positie van marktleider over van de laatst overgebleven concurrent, de katoendrukkerij Ankersmit uit Deventer.<ref>{{Citeer boek|titel=Van Vlissingen & Co's gedenkboek 1846-1946: Honderd jaren Van Vlissingen & Co: Over de kunst van het drukken|auteurlink=|auteur=G.H. Rodenburg & G.W. Bijlsma|medeauteurs=|taal=|url=|uitgever=Van Vlissingen & Co Katoenfabrieken|datum=1948|pagina's=|ISBN=}}</ref>
===Vlis-Co===
Rond 1960 kwam het binnen de aandeelhouders en directie tot een heuse familieruzie uitgroeien met Hein-senior en Heinjunior in de hoofdrol. Onder Jan M. Fentener van Vlissingen van de Steenkolen Handels-Vereeniging (SHV), de zogenaamde rijke tak van de familie en commissaris bij de NV in Helmond kwam het tot een machtsverschuiving, waarbij het grootste deel van de aandelen buiten familiekring terecht kwamen, in bezit van Unilever. Die was inmiddels via de United Africa Company de belangrijkste handelspartner geworden van Vlisco. In 1964 wordt een fusie met [[Ankersmit (textiel)|Ankersmit]] en de [[Stoomweverij Nijverheid]] afgedwongen door [[Unilever]] dat inmiddels eigenaar was van P.F. van Vlissingen & Co. De nieuwe combinatie ging [[Texoprint]] heten. In [[1970]] wordt de naam "Vlisco" ingevoerd - van J.P. Fentener van '''Vlis'''singen & '''Co''' - en in [[1972]] gaat Texoprint op in de houdstermaatschappij [[Gamma Holding]].
Als enige overgebleven Nederlandse producent van wax-print concentreert Vlisco zich geheel op de landen [[Benin]], [[Nigeria (land)|Nigeria]], [[Togo]], [[Ghana]], [[Ivoorkust]] en [[Congo-Kinshasa|Congo]].In september 2010 werd Vlisco Group door een Londense investeringsmaatschappij [[Actis Capital]] overgenomen voor 118 miljoen euro.<ref name="NRCVLIS">NRC [https://www.nrc.nl/nieuws/2017/07/05/textielicoon-vlisco-in-de-verkoop-11556331-a1565579 Textielicoon Vlisco in de verkoop, 5 juli 2017], geraadpleegd op 22 augustus 2017</ref> Op 15 augustus 2016 vierde het bedrijf zijn 170-jarig bestaan.
Sinds juli 2017 staat Vlisco weer te koop.<ref name="NRCVLIS" /> Direct na de overname kreeg Vlisco de ruimte om fors te groeien en streefde naar een verdubbeling van de omzet in vijf jaar tijd. Het bedrijf maakte een goede start, ondanks felle concurrentie door [[Volksrepubliek China|Chinese]] namaakbatik.<ref name="NRCVLIS" /> In 2014 verslechterde de markt, West-Afrikaanse economieën kregen zware klappen als een gevolg van een snel dalende [[olieprijs]] en de uitbraak van [[ebola]]. De vraag naar batik zakte in en Vlisco leed in 2015 een verlies van 44 miljoen euro.<ref name="NRCVLIS" /> Een programma om de kosten te verlagen werd ingezet en in 2016 was het verlies beperkt tot ruim 10 miljoen euro.<ref name="NRCVLIS" /> Er werken nog zo’n 2300 mensen voor het bedrijf.<ref name="NRCVLIS" />
| |||