Cor Hoekstra: verschil tussen versies

| volledige naam = Cornelis "Cor" Hoekstra

'''Cornelis "(Cor") Hoekstra''' ([[Franeker]], [[16 april]] [[1931]] - [[Oranjewoud]], [[29 februari]] [[1996]]), beter bekend onder zijn pseudoniem '''CORK''', was een [[Nederland]]s [[cartoonist]]<ref>{{Link dbnl auteur|id=hoek097}}</ref><ref>{{link VIAF|id=289415118}}</ref>

De [[autodidact]] Hoekstra begon zijn tekencarrière tijdens zijn militaire dienstplicht voor het personeelsblad van de [[vliegbasis Leeuwarden]]. Nadat hij in 1953 was afgezwaaid, werd hij onderwijzer aan de Albertine Agnesschool te [[Oranjewoud]] en begon in zijn vrije tijd cartoons te tekenen en op te sturen naar diverse bladen. De eerste publicatie was in de ''[[Friese Koerier]]'', maar na verloop van tijd begonnen ook bladen als ''[[De Strikel]]'', ''[[Haagse Post]]'', ''[[Revue (Nederlands tijdschrift)|Revue]]'', ''[[Panorama (Nederlands tijdschrift)|Panorama]]'', ''[[Legerkoerier]]'', ''[[Tussen de rails]]'', ''[[Goed Wonen (tijdschrift)|Goed Wonen]]'' en ''[[Volksonderwijs]]'' zijn cartoons te plaatsen.

In 1961 zegde hij zijn onderwijzersbaan op. en ging zich - naNa een kort intermezzo in het [[cabaret]], samen met [[Rients Gratama]], -wijdde hij zich geheel aan het tekenaarschap wijden in zijn kenmerkende stijl. Onder het pseudoniem ''CORK'' - bij toeval ontstaan, omdat zijn signatuur ''COR H'' werd aangezien voor ''COR KCORK'' –- werd zijn tekstloze werk al snel wereldwijd populair, niet alleen in [[West-Europa]] en de [[Verenigde Staten]], maar ook in het toenmalige [[Oostblok]], het [[Midden-Oosten]] en [[Japan]]. Onder de buitenlandse bladen die zijn cartoons opnamen waren onder meer de ''[[Frankfurter Allgemeine Zeitung]]'', de ''[[The New York Times]]'' en de ''[[Chicago Tribune]]''. In 1990 werden ze in 35 landen gepubliceerd.

HetZijn voornaamste thema was het in kaart brengen van menselijke hebbelijkheden en maatschappelijke misstanden, zoals milieuvervuiling, technocratie, mismanagement, sportverdwazing en televisieverslaving. Uit zijn periode in het leger stamde wellicht zijn argwaan tegen uniformen en autoriteit, ook een onderwerp dat veel bij hem aan bod kwam. De actuele politiek bleef bij hem relatief onderbelicht,; naar eigen zeggen omdat hij enigszins secundair reageerde.

* ''aRoma'' (1964)

* ''Handboek Soldaat'' (1968)

* ''De wereld volgens CORK'' (1982)

{{referencesReferences}}