Arabische Socialistische Unie (Egypte): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
 
[[File:Executive Committee of ASU, 1969.jpg|thumb|left|250px|<small>Zitting van het Uitvoerende Comité (1969). President Nasser is de vierde van rechts, president Sadat de vijfde van rechts.</small>]]
Het Nationaal Congres was het hoogste orgaan van de partij, maar de werkelijke macht lag echter bij het Uitvoerende Comité met president [[Gamal Abdel Nasser]] als voorzitter en eerste secretaris-generaal. Tegen de wens van de gematigden binnen het partijbestuur werd er een geheime organisatie ''(Voorhoede Organisatie)'' binnen de ASU opgericht met als doel de partij verder naar links te stuwen. Na het overlijden van Nasser in [[1970]] werd [[Anwar al-Sadat]] president van Egypte en secretaris-generaal van de ASU. Hij verbood de Voorhoede Organisatie en begon de zogenaamde "Corrigerende Revolutie" met als doel de invloed van linkse krachten binnen de ASU en de regering te breken. In [[1974]] begon Sadat aan zijn "open deur beleid" waarbij buitenlandse investeerders werden aangetrokken en een [[vrije markteconomie]] werd doorgevoerd. In [[1976]] moedigde de president de vorming van ideologische platformen binnen de ASU aan, waarna er linker-, rechter- en centrumvleugels ontstonden. Deze vleugels werden in [[1978]] zelfstandige politieke partijen: de [[Liberaal-Socialistische Partij (Egypte)|Liberaal-Socialistische Partij]] (centrum-rechts, economisch liberaal), de [[VerenigdeNationale Nationaal-Progressieve Unionistische Partij]] (links, [[nasserisme|nasseristisch]]) en de [[Nationaal-Democratische Partij (Egypte)|Nationaal-Democratische Partij]] (centrum, pragmatisch). Tot deze laatste partij trad president Sadat toe en deze partij bleef tot aan de [[Egyptische Revolutie (2011)]] het partijenlandschap domineren. De ASU werd na de oprichting van de opvolgingspartijen ontbonden.
 
President Sadat schrijft in zijn autobiografie dat de beginselen van de ASU in strijd waren met het Nationale Charter, het revolutionaire programma van de regering-Nasser, omdat volgens het charter privé-eigendommen moesten worden genationaliseerd, terwijl er volgens de beginselen van de ASU een "nationale kapitalistische" klasse zou moeten bestaan.<ref>Ibidem</ref>