10e Leger (Wehrmacht): verschil tussen versies

Het '''10e Leger''' (Duits: ''10. Armee'') was een onderdeel van het [[Duitsland|Duitse]] [[Wehrmacht|leger]] in de [[Tweede Wereldoorlog]]. Het werd opgericht op [[6 augustus]] [[1939]]. Na de [[Poolse Veldtocht]] werd het 10e legerLeger ontbonden, maar in augustus 1943 werd het opnieuw opgericht in [[Italië]].

Tijdens de [[Poolse Veldtocht|inval in Polen]] was het 10e legerLeger onder bevel van generaal [[Walter von Reichenau]] het centrale deel van [[Heeresgruppe Süd]]. Aldus vormde het 10e legerLeger de belangrijkste aanvalsmacht. Het begon zijn aanval vanuit [[Silezië]]. Reeds op [[2 september]] 1939 brak het door de Poolse grensstelling en rukte het op naar de [[Warte]], die op 4 september 1939 werd overgestoken. De rechterflank van het leger veroverde op 9 september [[Kielce]], maar reeds de vorige dag had de voorhoede de buitenwijken van [[Warschau]] bereikt. Op 13 september maakte het 10e legerLeger contact met het [[4e leger (Duitsland)|4e legerLeger]] en hierdoor was het Poolse leger ten westen van de [[Wisła (rivier)|Weichsel]] omsingeld. Het 10e leger richtte zijn aandacht nu op de verovering van de Poolse hoofdstad. Op 20 september omsingelde het Duitse leger Warschau en de Duitse [[artillerie]] en [[Luftwaffe (Tweede Wereldoorlog)|Luftwaffe]] bestookten de stad gedurende acht dagen. Op [[28 september]] 1939 gaf Warschau zich over.

Het 10e legerLeger concentreerde zich nu op de strijd ten oosten van de Weichsel, waar ze tussen 2 en 5 oktober de laatste restanten van het Poolse leger vernietigden in de [[Slag bij Kock]]. Na de Poolse capitulatie werd het 10e legerLeger ontbonden.

Op 15 augustus 1943 ontstond door de samenvoeging van alle Duitse eenheden in Italië het nieuwe 10e legerLeger. Dit leger probeerde de geallieerde [[Operatie Avalanche|landing bij Salerno]] te verhinderen. Het geallieerde overwicht ter zee en in de lucht was echter te groot en de Duitsers werden teruggedreven na 7 dagen van harde gevechten. De Duitse bevelhebber in Italie, [[veldmaarschalk]] [[Albert Kesselring]], wist [[Adolf Hitler|Hitler]] ervan te overtuigen dat de geallieerden zo ver mogelijk van de Duitse grenzen moesten worden tegengehouden. Het Italiaanse front was echter van ondergeschikt belang en het 10e legerLeger kreeg slechts beperkte middelen ter beschikking om de geallieerde opmars tegen te houden.

[[Generaal]] [[Heinrich von Vietinghoff]] en veldmaarschalk Kesselring bouwden een aantal sterke verdedigingslinies op het Italiaanse schiereiland, die de geallieerden slechts met veel moeite konden doorbreken. Begin oktober 1943 gaven de Duitsers de Volturno-linie op en ze trokken zich terug naar de [[Winterlinie Italië|Winterlinie]]. De sterke fortificaties nabij [[Monte Cassino]] vormden het centrale gedeelte van de verdediging. Hier wist het 10e legerLeger stand te houden van november 1943 tot mei 1944. Het kostte het Amerikaanse Vijfde legerLeger vier kostbare pogingen om de linie bij [[Slag bij Monte Cassino|Monte Cassino]] te doorbreken. Hoewel de [[landing bij Anzio]] in combinatie met de doorbraak dreigde het 10 leger te omsingelen, wisten de Duitsers te ontsnappen en ze trokken zich terug naar de [[Gotische Linie|Gotenlinie]]. Deze linie liep van de [[Adriatische Kust]] door de noordelijke [[Apennijnen]] ten noorden van [[Florence (stad)|Firenze]] en [[Rimini (stad)|Rimini]] naar de [[Tyreense Kust]].

Eind augustus 1944 bereikte de geallieerde voorhoede de Duitse verdediging, maar pas in april 1945 wisten de geallieerde legers hun overwicht uit te buiten en de linie te doorbreken. Op 9 april 1945 trok het 10e legerLeger zich terug naar het noorden. De veerkracht van de Duitse soldaten was gebroken en op 2 mei 1945 gaf het 10e legerLeger zich over.