15e Leger (Wehrmacht): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k hoofdletters |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 30:
| commandanten = zie [[#Commandanten|commandanten]]
}}
Het '''15e Leger''' (Duits: ''15. Armee'') was een onderdeel van het [[Duitsland|Duitse]] [[Wehrmacht|leger]] in de [[Tweede Wereldoorlog]]. Het werd opgericht op [[15 januari]] [[1941]] en gelegerd in Frankrijk. Het 15e leger vocht uitsluitend aan het [[Westfront (Tweede Wereldoorlog)|westfront]] en op 18 april 1945 capituleerde het 15e
== Tweede Wereldoorlog ==
=== Terugtocht naar de Duitse grens ===
Het 15e leger fungeerde aanvankelijk als bezettingsmacht in [[Frankrijk]], maar na verloop van tijd werd de belangrijkste opdracht de verdediging van de [[Atlantikwall]]. Deze verdedigingslinie moest de bezette gebieden van West-Europa beschermen tegen een geallieerde invasie. De sector van het 15e
Na de [[Operatie Cobra|doorbraak in Normandië]] rukte het Britse Tweede Leger naar het noorden. De snelle geallieerde opmars dreigde het 15e leger af te snijden. Door de ineenstorting van het Duitse front was er een gat ontstaan tussen het 15e leger en de rest van de Duitse troepen. De Britse tanks rukten sneller op dan de Duitsers konden terugtrekken. Op 3 september 1944 werd [[Brussel (stad)|Brussel]] bevrijd en op 4 september 1944 bereikten de Britten [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]]. Ze verzuimden echter om nog enkele kilometers naar het noorden op te rukken en [[Woensdrecht (plaats)|Woensdrecht]] in te nemen. Hierdoor zouden de zes divisies van het 15e
Op 3 september 1944 bereidde generaal [[Gustav-Adolf von Zangen|
Ondertussen was het 1e Canadese Leger ingezet om de Kanaalhavens te bevrijden. Le Havre viel op 12 september 1944 na een strijd van twee dagen. Op 17 september 1944 ging de aanval op Boulogne van start, maar de Duitsers hielden vijf dagen stand. Daarna verplaatste de strijd zich naar Calais, waar het 15e Leger zich wist te handhaven van 22 september 1944 tot 1 oktober 1944. Enkel Duinkerken bleef nog in Duitse handen. Het geallieerde opperbevel had echter beslist om Duinkerken te belegeren in plaats van te bestormen. De verovering van de drie andere Kanaalhavens had geleid tot een verlies van 1360 soldaten en de Duitsers waren er telkens in geslaagd om de kostbare havenfaciliteiten grondig te verwoesten. Duinkerken bleef in Duitse handen tot 8 mei 1945.
|