Oirschotse Heide: verschil tussen versies

Het terrein wordt zeer intensief gebruikt voor militaire oefeningen, zodat men geconfronteerd zal worden met oefenende militairen die zich vaak in zware voertuigen en met regelmaat met hoge snelheden zowel voor- als achteruit rijdend zullen voortbewegen. Los van de voertuigbewegingen wordt er ook veelvuldig gebruikgemaakt van pyrotechnische middelen. Deze middelen variëren van losse patronen, seinpatronen, struikeldraadlichtseinen, kanonnabootsers tot rook aangevuld met evt. traangas. De Oirschotse Heide stond vroeger ook wel bekend als `de Witte bergen` en was een veel bezocht recreatiegebied, dat we werd vergelekenvergelijkbaar met de Loonsche en Drunensche duinen. Toch was er al vroeg een legerkamp, dat geleidelijk groter werd en steeds intensiever werd en wordt gebruikt.

Er is veel reliëf met opgestoven hoogten en komvormige laagten. De heide is helaas sterk vergrast en verdroogd. Van belang zijn de broedvogels als [[nachtzwaluw]], [[korhoen]], [[roodborsttapuit]], [[tapuit]] en [[kruisbek]]. Van de amfibieën vinden we de [[alpenwatersalamander]], de [[heikikker]] en de [[rugstreeppad]]. Het gebied is een der belangrijkste dagvlindergebieden van Nederland, waar [[heideblauwtje]], [[gentiaanblauwtje]], [[kommavlinder]], [[oranje zandoogje]], [[bont dikkopje]] en [[bruine eikenpage]] waargenomen kunnen worden.

In een door Defensie aangekocht natuurcompensatiegebied, dat zich ten zuiden van het oefenterrein bevindt, werdis de zeldzame [[sikkelsprinkhaan]] aangetroffen.