Kurt Gödel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
image added |
k →Werk in Wenen: Vertaalfout gecorrigeerd |
||
Regel 48:
Deze stellingen maakten een eind aan een halve eeuw van inspanningen door wiskundigen om een verzameling axioma’s te ontdekken die voor de hele wiskunde zouden voldoen, te beginnen met het werk van [[Gottlob Frege]] en culminerend in [[Alfred North Whitehead]] en [[Bertrand Russell]]s [[Principia Mathematica]] en [[Formalisme (wiskunde)|Hilberts formalisme]]. Gödel bewees dat deze speurtocht achteraf gezien zinloos was, althans in de zin om het beoogde doel te bereiken, hoewel er ook belangrijke nieuwe wiskunde ontwikkeld werd door de deelnemende wiskundigen. De onvolledigheidsstellingen houden ook in dat niet alle wiskundige vraagstukken berekenbaar zijn en sommige dus altijd open zullen blijven.
Achteraf is het oorspronkelijke idee, dat de kern vormt van de onvolledigheidsstelling, vrij eenvoudig. In wezen construeerde Gödel een formule die stelt dat zij in een gegeven formeel systeem onbewijsbaar is. Als zij bewijsbaar zou zijn, zou zij
In zijn tweepaginalange "Zum intuitionistischen Aussagenkalkül" (1932) weerlegde Gödel eindige-waardigheid van de [[intuïtionistische logica]]. In het bewijs maakt hij gebruik van wat later bekend werd als de [[Gödel–Dummett tussen-logica]] (of [[Gödels vage logica]]).
Regel 151:
== Verder lezen ==
* {{nl}} Gianbruno Guerrerio ''Gödel - Mathematische waarheid en logische paradoxen'' (reeks 'Wetenschappelijke biografie' deel 8, 2004) Veen Magazines, Amsterdam ISBN 9789076988511
* {{en}} John L. Casti and Werner DePauli, 2000. Gödel: A Life of Logic, Basic Books (Perseus Books Group), Cambridge, MA. ISBN 0-7382-0518-4.
* {{en}} John W. Dawson, Jr. Logical Dilemmas: The Life and Work of Kurt Gödel. AK Peters, Ltd., 1996.
|