Eduardus Johannes Petrus van Meeuwen: verschil tussen versies

Van Meeuwen, lid van de familie [[Van Meeuwen (geslacht)|Van Meeuwen]], was een Bossche rechtsgeleerde, die in de Zuidelijke Nederlanden studeerde en daarna [[advocaat (beroep)|advocaat]] en [[procureur-generaal]] was. In 1846 werd hij [[gouverneur]] van [[Hertogdom Limburg|Limburg]], als opvolger van zijn plotseling overleden zwager. Hij was de laatste bestuurder van het [[hertogdom]], die met recht die titel mocht voeren. Door de [[Provinciale Wet]] van 1850 werd zijn titel, net als in andere provincies, [[Commissaris van de Koning(in)|Commissaris des Konings]]. Na zijn aftreden, kozen de Staten van Brabant hem tot [[Eerste Kamer der Staten-Generaal|Eerste Kamerlid]]. In de vijf jaar dat hij dat was, nam hij steeds meer afstand van de [[Liberalen (19e-eeuwse stroming)|liberalen]]. Hij was de zoon van het Tweede Kamerlid jhr. mr. [[Petrus Andreas van Meeuwen]] (1772-1848) die in 1834 in de adelstand werd verheven waardoor hijzelf ook jonkheer werd.