Alexander Hamilton: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Lid van het Continentaal Congres: Philo - Publius - Caesar |
|||
Regel 40:
Intussen begonnen ontevreden soldaten steeds meer een bedreiging te vormen voor de stabiliteit in de jonge republiek. Een groep officieren ging in 1782 langs bij het Congres om achterstallig loon op te eisen. Verschillende Congresleden, onder wie [[Robert Morris (zakenman)|Robert Morris]] en [[Gouverneur Morris]], wilden de onvrede gebruiken om de staten tot meer financiële steun aan de federale overheid te dwingen. Andere oplossingen wezen zij af. Generaal Washington liet Hamilton weten dat hij het leger niet moest gebruiken voor zijn eigen politieke doeleinden. Uiteindelijk loste het Congres het probleem op door tijdelijk belasting te heffen op importproducten, voor een periode van 25 jaar. Daarmee zou er voldoende geld zijn om alle soldaten uit te betalen. Dit voorstel moest echter opnieuw geratificeerd worden en weer besloot Rhode Island dat niet te doen. Een groep soldaten trok in juni 1783 op naar [[Philadelphia (Pennsylvania)|Philadelphia]]. Het Congres week vervolgens uit naar [[Princeton (New Jersey)|Princeton]], [[New Jersey]].
Hamilton stapte in juli 1783 op als lid van het Congres en keerde terug naar New York. Daar begon hij een eigen advocatenpraktijk. In 1784 richtte hij de [[Bank van New York]] op. In 2007 werd dit The Bank of New York Mellon (BNY Mellon) na een [[fusie]] van The Bank of New York en Mellon Financial Corporation. In 1786 werd hij afgevaardigd naar de [[Annapolisconventie]]. Deze bijeenkomst vormde de opstap tot de [[Constitutional Convention]] van 1787. Met [[James Madison]] (''Philo'') en [[John Jay]] (''Publius'') schreef hij onder de naam ''Caesar'' de beroemd geworden artikelen over de Amerikaanse Grondwet, die gebundeld werden onder de naam de [[Federalist Papers]].
=== Minister van Financiën ===
| |||