Hybridisatie (scheikunde): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: Één van de → Een van de met AWB
KvanderZanden (overleg | bijdragen)
begrip | zie ook
Regel 1:
'''Hybridisatie''' is het combineren van [[orbitaal|elektronenorbitalen]] van een [[atoom]]. HybridisatieHet begrip hybridisatie wordt in de [[scheikunde]] gebruikt om de vorming van [[chemische binding]]en te beschrijven en te verklaren. Tijdens de hybridisatie worden ongelijksoortige [[Orbitaal|orbitalen]] gecombineerd tot een nieuwe set gelijkwaardige orbitalen. De ruimtelijke ordening van de betrokken orbitalen verandert ook. Hierdoor ontstaan andere, en meestal meer, mogelijkheden tot [[covalente binding]]en.
<br/>Hybridisatie, '''‘bastaardvorming’''', is een klassiek begrip uit de biologie ''([[muilezel]], [[lijger]])'' en de taalkunde (''biodiversiteit, deskundoloog, vrijage,'' als woordvormen), het ''onderling kruisen'' of aan elkaar paren van ongelijksoortige, heterogene elementen. De chemicus [[Linus Pauling]] muntte het woord omstreeks 1931 als concept in zijn fundamentele onderzoek naar [[Kwantummechanica|kwantumtheoretische]] modellen voor de chemische binding.
 
Chemische bindingen, ''covalente'' en ''polaire bindingen'', tussen atomen kunnen worden gevormd wanneer twee atomen die vlak bij elkaar liggen twee orbitalen hebben waarvan overlap energetisch gunstig is en wanneer in de beide orbitalen samen 2 elektronen zitten.
 
[[Atoomorbitalen]] hebben doorgaans een vorm die een overlap heel ongunstig maakt. Alleen in de [[Diwaterstof|H<sub>2</sub>-molecule]] is het mogelijk om atoomorbitalen simpel met elkaar te laten overlappen: het 1s-orbitaal van het ene atoom, en het 1s-orbitaal van het andere atoom overlappen elkaar. Voor de elementen met meer elektronen en orbitalen spelen vrijwel altijd combinaties (wiskundig gezien zijn dit lineaire combinaties van golffuncties) van de atoomorbitalen een rol. Het vormen van deze combinaties wordt het ''hybridiseren'' genoemd.
 
== Orbitalen combineren ==
Regel 135 ⟶ 136:
 
π-bindingen worden meestal gevormd door ongehybridiseerde p-orbitalen op de twee atomen. Als 2 atomen dus één dubbele binding vormen, zullen de rest van de orbitalen (1 s en 2 p orbitalen) tot sp<sup>2</sup> hybridiseren. Een ander voorbeeld: als een atoom 2 dubbele bindingen vormt, blijven er 1 s en 1 p (bijvoorbeeld p<sub>x</sub>) orbitaal over om 2 sp orbitalen te vormen. Deze wijzen respectievelijk naar links en naar rechts. Een van de overblijvende p orbitalen (bijvoorbeeld p<sub>z</sub>) vormt een dubbele binding "boven en onder" met een tweede atoom, en de ander (p<sub>y</sub>) "voor en achter" met een derde atoom.
 
== Zie ook ==
*[[Valentiebindingstheorie]]
*[[Orbitalen]]
*[[Kwantumchemie]]
*[[Molecuulfysica]]
*[[Linus Pauling]]
 
[[Categorie:Chemische binding]]