Munster (Nedersaksen): verschil tussen versies

In 1935 werd hier door de [[Wehrmacht]] een ''Muna'', een munitiedepot en -distributiecentrum ingericht. Zoals in iedere ''Muna'' werden hier de granaten e.d. als lege hulzen naar toe gebracht en gevuld met de juiste springstoffen; deze laatste productiefase van munitie heet in de [[Duitse taal]] ''Laborierung''. Deze arbeid werd veelal door (slecht behandelde en uitgeruste) dwangarbeiders en krijgsgevangenen verricht. Vanaf [[1942]] werden er in de Muna chemische wapens gefabriceerd; het afvalwater hiervan, dat met gevaarlijke en giftige stoffen vervuild was, werd in de vijver gedumpt. Een beruchte chemische stof, die in de vijver is terechtgekomen is ''Clark I (difenylarsinchloride, C₁₂H₁₀AsCl''). Aan het eind van de [[Tweede Wereldoorlog]], in april 1945, werd het gebied door de [[British Rhine Army of the Rhine]] overgenomen. De meeste munitie uit de voorraden van de Wehrmacht werden door de geallieerden vernietigd, door deze in de Noord- en Oostzee te dumpen (''Operation Davy Jones' Locker''). Tot 1952 werden hier nog overbodige munitie en grondstoffen of afvalproducten van de munitiefabricage gedumpt. Een probleem was, dat de (arme) plaatselijke bevolking onder zeer gevaarlijke omstandigheden in de vijver dook en viste, om er non-ferrometalen te verkrijgen. Men kon deze voor goede prijzen als schroot verkopen. De Britten maakten aan deze praktijk een einde, door de vijver dicht te storten met puin van de gesloopte gebouwen van de ''Muna'' en met zand.