31-toonsverdeling: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
details |
k typo |
||
Regel 6:
:<math>q=\sqrt[4]{5}</math>
Er moet dus gelden dat <math>k</math> van de deelintervallen zo goed mogelijk <math>q</math> benaderen:
:<math>t^k\approx q</math>
of logaritmisch:
:<math>\tfrac 14 \log(5) \approx \log(q)= k \log(t)</math>
en ook, omdat <math>n</math> deelintervallen een octaaf vormen:
:<math>t^n=2</math>, dus <math>n \log(t) = \log(2)</math>
zodat:
Regel 67:
==Toonnamen==
In het 31-toonssysteem wordt de [[hele toon]] (grote [[secunde]]) niet verdeeld in halve tonen, maar in vijf kleine diëzen. Er treden dus onvermijdelijk problemen op met de nomenclatuur. Meestal worden de extra tonen benoemd naar analogie van het [[kwarttoonverdeling|kwarttoonsysteem]]. Een toon die één diëze hoger klinkt dan de c wordt ''ci'' genoemd, twee diëzen of een overmatige prime hoger wordt ''cis'', drie diëzen of een kleine secunde hoger een ''des'' (cis en des zijn niet gelijk aan elkaar; dit is inherent aan het systeem
Het begin van de toonladder van c luidt dus:
Regel 115:
Koppelingen: I-II, P-I, P-II<br>
Stemming: 440
Behalve de boven beschreven klavieren is er ook een conventionele klaviatuur met 12 toetsen per octaaf. De witte toetsen komen overeen met die op het grote klavier, de zwarte toetsen slaan de tonen cis, es, fis, gis en bes aan. Zo kan men oude muziek in een soort middentoonstemming spelen.
| |||