Versie van 10 sep 2020 00:15 bewerken Fjvelsen (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 2.636 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Label: Visuele tekstverwerker ← Oudere bewerking		Versie van 10 sep 2020 00:17 bewerken ongedaan maken Fjvelsen (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 2.636 bewerkingen →‎Lijmen Label: Visuele tekstverwerker Nieuwere bewerking →
Regel 7: Boorman houdt zich bezig met [[acquisitiefraude]], het 'lijmen' van bedrijven die, desnoods daartoe gedwongen, publiciteit willen verwerven via het ''Wereldtijdschrift''. Het tijdschrift met de indrukwekkende naam, voluit ''Algemeen Wereldtijdschrift voor Financiën, Handel, Nijverheid, Kunsten en Wetenschappen'', is overigens niet meer dan een handel in bedrukt papier, waarbij Boorman erop aanstuurt de eigenaren zo veel mogelijk exemplaren aan te smeren tegen een fikse prijs, waarna zij zelf maar moeten zien hoe zij van hun voorraad af komen. Laarmans en Boorman benaderen zakenmensen met het idee een artikel over hun ~~zaak~~bedrijf te publiceren in het ''Wereldtijdschrift''. In dat artikel wordt in prachtige volzinnen het betreffende bedrijf aangeprezen als het beste in zijn branche. Boorman heeft daarvoor eenmalig de zogenaamde 'marmerstudie' geschreven. Het is een lofzang op het edele materiaal marmer en wat zeker bedrijf daarmee presteert. Diezelfde tekst wordt steeds aangepast voor andere bedrijven door louter overal waar het woord 'marmer' staat, een ander materiaal (smeedijzer; hout) in te vullen, afhankelijk van de bedrijfsaard van het slachtoffer. De bedoeling is dat de clientèle zich gevleid voelt door de fraaie bewoordingen. Boorman slaagt er bovendien in de prijs per exemplaar op slinkse wijze op te hogen door de [[Cliché (druktechniek)\|clichés]] van de foto's per vierkante centimeter te berekenen. Vervolgens begint het "lijmen": dat wil zeggen dat Boorman met grote overtuigingskracht zijn slachtoffer ertoe weet over te halen een groot aantal exemplaren van het Wereldtijdschrift voor zichzelf te bestellen. Die exemplaren kunnen dan als reclamemateriaal verspreid worden. Het slachtoffer weet niet dat deze exemplaren die hij bestelt, tevens de enige bestaande exemplaren zijn. Het Wereldtijdschrift heeft geen abonnees, maar is slechts een reclamebrochure. Eenmaal ingepalmd blijft het slachtoffer zitten met een enorme berg bedrukt papier waarvoor een hoge rekening betaald moet worden.

Lijmen/Het been (roman): verschil tussen versies