Centrumpartij (Nederland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
herstel |
k voetnoten samengevoegd |
||
Regel 27:
Hierna bleef het bergafwaarts gaan met de partij. Onverwacht voor het partijkader legde Nico Konst zijn pas verworven voorzitterschap in november neer en verliet de partij onder druk van zijn werkgever, het Elshof College te Nijmegen.<ref>[http://dnpp.eldoc.ub.rug.nl/FILES/root/jb-dnpp/jb84/jb84-01.pdf L.Koeneman e.a. in DNPP, jb 1984, Kroniek, Centrumpartij, blz 24-27]</ref> Een politiek offensief van traditionele partijen maakte het de intern sterk verdeelde CP nog moeilijker; Zo werd o.a. het stemrecht ingevoerd voor buitenlandse ingezetenen en werd het aantal vereiste handtekeningen voor inschrijving in een kiesdistrict verhoogd. Ook werden lokale partijkaders ingezet om openbare vergaderingen en demonstraties van de CP te verbieden.<ref name="Anti-immigratiepartijen" />
De Centrumpartij bleef na het royement van Janmaat over als vergaarbak voor mensen die zich nergens anders thuis voelden. Interne ruzies over de macht tussen met name de groep rond partijsecretaris Danny Segers en een groep hoofdbestuursleden met als spil [[Wim Vreeswijk]] bleven doorgaan, de royementen die aangedragen werden vanuit het partijsecretariaat, waren niet te tellen ("''afgeschoten als patrijzen''") en door tal van juridische procedures raakte de kas leeg. Tussentijdse Statenverkiezingen voor de nieuwe provincie Flevoland in september 1985 leverden wel één zetel op, maar de kiezersaanhang in de gemeente Almere bleek gehalveerd.
In deze periode was mr. [[Pim Lier]] voorzitter. Deze jurist uit Noord-Brabant was in 1979 bij het grote publiek bekend geworden als een buitenechtelijke halfbroer van [[Juliana der Nederlanden|koningin Juliana]]. In februari 1986 werd hij, ofschoon enkele maanden eerder nog genomineerd voor het lijsttrekkerschap, op zijn beurt uit de partij gezet.<ref>FOK-brochure 003, ''Opkomst en afgang van Centrumpartij en Centrumdemocraten''</ref> == Kedichem ==
| |||