Ablutie in het christendom: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Toegevoegd: een stuk over de ablutiewijn voor leken tijdens de middeleeuwen. |
|||
Regel 1:
[[Bestand:Toruń - Muzeum Okręgowe - Naczynie do ablucji 01.jpg|thumb|250px|Kan met doopwater]]
'''Ablutie''' (van het [[Latijn]] ''ablutio'' = afwassing) betekent in het algemeen afwassing. Het reinigen van de [[miskelk|kelk]] en van de vingers van de [[priester]] waarmee hij de [[hostie]] heeft aangeraakt tijdens de Mis is een vorm van ablutie. Dit gebeurt na de [[communie]] en het reinigen van de kelk gebeurt met het [[purificatorium]], het reinigen van de vingers met een [[ablutievat]].
De slok ongeconsacreerde [[wijn]] die leken kregen na ontvangst van de communie tijdens de [[middeleeuwen]] is ook een vorm van ablutie. Hiermee moest worden voorkomen dat resten van de heilige spijze in de mond achterbleven. Deze wijn werd gedronken uit een eenvoudige kelk aan de ablutietafel (ook wel mondigingstafel genoemd) die stond opgesteld nabij de communiebank. Na het ter communie gaan legden de gelovigen dan een geldelijke gave op de mondigingstafel om tegemoet te komen in de kosten van de wijn.<ref>{{Citeer boek|titel=De St Janskerk te 's-Hertogenbosch|auteurlink=|auteur=Jan Mosmans|medeauteurs=|taal=nl|url=|uitgever=G. Mosmans Zoon|plaats='s-Hertogenbosch|datum=1931|pagina's=350-351|ISBN=}}</ref>
Ablutie kan ook verwijzen naar het ritueel tijdens de [[doop (sacrament)|doop]] waarbij het hoofd van de dopeling met water wordt gereinigd. Ook tijdens de [[voetwassing]] wordt een deel van het lichaam gereinigd.
| |||