Love Parade: verschil tussen versies

! Bezoekersaantal<br />(schattingvolgens organisatie)

Het aantal bezoekers is telkens geschat door de organisatoren van de Love Parade. Politieschattingen lagen meestal zo'n 20-30% lager. In 2006 schatte de politie het aantal bezoekers op 500.000, terwijl er volgens de organisatoren 1,2 miljoen mensen kwamen. In 2010 werd bekend dat de organisatie sinds 2006 doelbewust de bezoekcijfers manipuleerde. Volgens een vertrouwelijk rapport was het beleid om voor de media het bezoekersaantal driemaal hoger te maken dan het daadwerkelijke aantal bezoekers. Sommige gemeenten deden daaraan mee.<ref>{{cite web|url=http://www.derwesten.de/nachrichten/Teilnehmer-Zahlen-zur-Loveparade-waren-gefaelscht-id3317706.html|title=Teilnehmer Zahlen zur Love Parade waren gefälscht}}</ref>

In 1989 besloot Matthias Roeingh alias dj [[dr. Motte]] om zijn verjaardag op een originele manier te vieren. Onder het motto "Friede, Freude, Eierkuchen" organiseerde hij een politieke [[betoging|demonstratie]] op de [[Kurfürstendamm]] in Berlijn. In een [[Volkswagen]]busje had hij een muziekinstallatie met [[aggregaat (generator)|aggregaat]] geïnstalleerd en stapvoets rijdend speelde hij techno voor zo'n 150 bezoekers. Hij maakte er een jaarlijks terugkerend evenement van met telkens een ander motto. In de jaren erna kwamen er telkens meer bezoekers bij, van 2000 in 1990, 10.000 in 1991 tot uiteindelijk honderdduizenden in het midden van de jaren 90. Tot 1995 reed de parade over de [[Kurfürstendamm]].

Tot 1995 reed de parade over de [[Kurfürstendamm]]. Vanaf 1996 reed de parade over de veel grotere [[Straße des 17. Juni]], door het park [[Großer Tiergarten|Tiergarten]]. Halverwege de route is de Großer Stern, een grote rotonde met in het midden de [[Siegessäule]], die in die periode het centrum van de parade was. 's Avonds vondverzamelden hieralle hetvrachtwagens slotfeestzich plaats.aan Allede vrachtwagenszijstraten verzamelden zich dan opvan de Großer Stern en speelden dan de muziek die wereldberoemde techno-dj's, zoals [[Carl Cox]], [[Sven Väth]], [[Paul van Dyk]] en [[Tiësto]] draaiden vanaf de Siegessäule. In 1999 was de allergrootste parade ooit. Bij een temperatuur van rond de 30 graden bezochten 1,5 miljoen mensen de parade. In dat jaar was ook de eerste dode te betreuren: een slachtoffer van een steekpartij.

In die periode rees er steeds meer kritiek op de organisatie. Vanuit de techno-scene krijgt de Love Parade het verwijt een commercieel evenement te zijn dat de muziek op het tweede plan zet. Er reden ook vrachtwagens mee van populaire televisiezenders, commerciële producten en zelfs een wagen van de politieke partij [[Christlich Demokratische Union Deutschlands (Bondsrepubliek)|CDU]]. Deze organisaties waren in staat om de torenhoge inschrijfkosten te betalen, terwijl de echte techno-organisaties deze kosten niet konden dragen. Ook vond men dat de Love Parade ten onrechte een politieke demonstratie was. Er werd nauwelijks aandacht aan het motto besteed en de bezoekers komen enkel om te feesten. Als gevolgreactie vanop deze commercialisering werd er een alternatieve parade in Berlijn georganiseerd: de [[Fuckparade]]. Op deze parade werd vooral [[schranz]] en [[Hardcore house|hardcore]] gedraaid.

Ander punt van kritiek kwam van de bewoners rond het Tiergartenpark in Berlijn. Zij maakten zich grote zorgen over de schade die de bezoekers van de Love Parade aanrichten aan het park. Via processen tegen de gemeente en de organisatoren probeerden ze de Love Parade te laten verbieden. Maar de Berlijnse senaat was de Love Parade altijd goed gezind. De Love Parade gaf de stad immers bekendheid en was een grote inkomstenpost voor de Berlijnse middenstand. Maar inIn 2001 slaagden de bewoners eriner toch in de Love Parade te dwarsbomen door veel eerderzelf een politieke demonstratie aan te melden op de Strasse des 17. Juni in elk weekend in juni tot en met augustus. Hierdoor kon de Love Parade niet doorgaan als politieke demonstratie. Om de Love Parade toch te laten doorgaan moest de Love Parade zich aanmelden als commercieel evenement. Dit betekende een financiële aderlating, omdat de organisatie nu ook de schoonmaakkosten moest betalen. De Berlijnse senaat werd ook steeds minder coulant voor de Love Parade, omdat de Love Parade minder inkomsten in het laatje bracht dan werd gedacht. Daarom weigerde de senaat om de Love Parade te steunen nadat het de status als demonstratie verloor. Ook trokken sponsoren zich terug en kwamen er minder bezoekers. Hierdoor kwamen de organisatoren in de financiële problemen en kon het evenement in 2004 en 2005 niet plaatsvinden. Eind 2005 vroegen de organisatoren faillissement aan, maar dat werd geweigerd door de Berlijnse senaat.