Brenda Milner: verschil tussen versies

'''Brenda Milner''', geboren als '''Brenda Langford''' ([[Manchester]] ([[EngelandVerenigd Koninkrijk]]), [[15 juli]] [[1918]]), is een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]]-[[Canada|Canadese]] onderzoekster die veel heeft bijgedragen aan de [[neuropsychologie]], in het bijzonder op het gebied van [[geheugen (psychologie)|geheugen]] en [[cognitie]].

Brenda Langford studeerde en deed wetenschappelijk onderzoek aan [[Newnham College]] van de [[Universiteit van Cambridge]]. In 1944 trouwde ze met Peter Milner en vertrok met hem naar Canada. Zij werd in 1950 medewerker van [[Wilder Penfield]] en [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] in 1952 bij [[Donald Hebb|Donald O. Hebb]] aan de [[McGill-universiteit]] in [[Montreal (Canada)|Montreal]], waar ze later zelf [[hoogleraar]] werd. Zij was een van de eersten die de effecten omschreven van schade aan de mediale [[temporale kwab]] op het geheugen. Haar bijdrage aan het onderzoek naar de befaamde [[patiënt]] [[HM (patiënt)|HM (Henry Molaison]]), als co-auteur van [[William Beecher Scoville]], maakt hierhiervan een belangrijk onderdeel van uit.<ref>{{en}} W.B. Scoville, Brenda Milner: ''Loss of recent memory after bilateral hippocampal lesions''. In: Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry, Vol. 20, 1957.</ref>