Afkondiging van de wet: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
internationalisering
 
Regel 1:
De '''afkondiging van eende wet''' (inis de formelehandeling zin)waarmee een [[wet]] uitvoerbaar wordt verklaard. Dit is inte onderscheiden van het aannemen, bekendmaken en inwerkingtreden van de wet. In [[BelgiëConstitutionele monarchie|constitutionele monarchieën]] gebeurt de handelingafkondiging veelal waarbijdoor de [[Koning (titel)|koning]]. In België geeft de vorst als tak van de [[wetgevende macht]] de [[koninklijke bekrachtiging]] en als hoofd van de [[uitvoerende macht]] de afkondiging, die het bestaan van de [[wet in formele zin|wet in de formele zin]], (vanaangenomen hetdoor [[Parlement]])de wetgevende macht, bevestigt en de uitvoering ervan beveelt. [[ArtikelBekrachtiging 109en vanafkondiging degebeuren Belgischein Grondwet]]eenzelfde bepaalt: 'De Koning bekrachtigt de wetten en kondigt ze af'akte.
 
== Verenigd Koninkrijk ==
Een [[Act of Parliament]] wordt afgekondigd wanneer de koning er zijn ''royal assent'' aan geeft.
 
== Frankrijk ==
Nadat de [[Franse Staten-Generaal]] zich in 1789 hadden omgevormd tot [[Nationale Grondwetgevende Vergadering]], namen ze de Britse praktijk van de ''sanction royale'' over. Dit werd geformaliseerd in de [[Franse Grondwet van 1791]].
 
Onder de [[Vijfde Republiek]] is het de president die de wetten afkondigt.
 
== België ==
[[Artikel 109 van de Belgische Grondwet]] bepaalt: 'De Koning bekrachtigt de wetten en kondigt ze af'.
 
De afkondiging van de wet impliceert ook de bevestiging door de Koning dat de wet op regelmatige wijze tot stand is gekomen. De wetten in de formele zin moeten, wanneer ze een aangelegenheid als bedoeld in [[artikel 77 van de Belgische Grondwet]] betreffen, worden aangenomen door de [[Kamer van volksvertegenwoordigers]] en de [[Senaat (België)|Senaat]]. Kamer en Senaat moeten identiek dezelfde tekst hebben aangenomen. Het afkondigen van de wet door de Koning houdt in het bijzonder in dat de Koning bevestigt dat de wet door Kamer én Senaat in dezelfde bewoordingen is goedgekeurd.
Regel 5 ⟶ 16:
Uit artikel 109 van de Grondwet leidt men af dat alleen de Koning de wetten kan afkondigen. Hieruit volgt dat een 'wet' (in een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet) die alleen maar door de Kamer van volksvertegenwoordigers zou zijn aangenomen, maar die (per vergissing) door de Koning zou zijn afgekondigd, toch door de hoven en rechtbanken zou moeten toegepast worden. De hoven en de rechtbanken kunnen niet in de plaats van de Koning onderzoeken of een wet van het parlement op regelmatige wijze is tot stand gekomen.
 
De wetten worden in het Nederlands en in het Frans gestemd, [[Koninklijke bekrachtiging|bekrachtigd]], afgekondigd en bekendgemaakt (artikel 1, eerste lid van de wet van 31 mei 1961 betreffende het gebruik der talen in wetgevingszaken, het opmaken, bekendmaken en inwerkingtreden van wetten en verordeningen).
 
De afkondigingsformule is voor de wetten in de formele zin bij wet vastgesteld: 'Kondigen deze wet af, bevelen dat zij met 's Lands zegel zal worden bekleed en door het [[Belgisch Staatsblad]] zal worden bekendgemaakt' (artikel 3, van de wet van [[31 mei]] [[1961]]).
Regel 21 ⟶ 32:
}}
 
[[Categorie:Wetgeving]]
[[Categorie:Belgisch recht]]