Koude-warmteopslag: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 3:
== Inleiding==
Watervoerende lagen in de bodem ([[aquafir|aquafirs]]) laten zich uitstekend gebruiken om warmte en koude in op te slaan. In de zomer gebruikt men het koele [[grondwater]] om gebouwen te koelen, het opgewarmde water slaat men op in de bodem totdat het in de winter wordt gebruikt om gebouwen te verwarmen. Het koelen met grondwater kan direct. Voor verwarming wordt een zogenaamde [[warmtepomp]] op de bron aangesloten. In de praktijk zijn met deze techniek besparingen van 95% op koeling en 40-50% op verwarming mogelijk.
De [[energiebesparing]] die met ondergrondse energieopslag kan worden behaald, hangt sterk af van de [[geologie]] van het gebied. Bepalend zijn de dikte van watervoerende pakketten en de doorlatendheid van de bodem. Water kan alleen uit zandpakketten gehaald worden. In een kubieke meter [[zand]] is ongeveer 30-35% water opgenomen. In gebieden met dikke zandpakketten met grove korrels kan veel water gehaald worden en zijn KWO-systemen zeer rendabel. Als er slechts dunne lagen beschikbaar zijn, zijn systemen duur en minder rendabel.
| |||