Jacqueline Fontyn: verschil tussen versies

In haar vijfde levensjaar begon zij met pianoles bij [[Ignace Bolotine]]. Op negenjarige leeftijd had zij haar eerste kleine stukken gecomponeerd en op 14-jarige leeftijd had zij het besluit genomen componiste te worden. Haar pianolessen deed zij bij [[Marcel Maas (pianist)|Marcel Maas]] en studeerde in [[Brussel (stad)|Brussel]] [[muziektheorie]] en [[compositie (muziek)|compositie]] bij [[Marcel Quinet]] en in [[Parijs]] bij [[Nadia Boulanger]] en vooral [[Max Deutsch]]. De laatstgenoemde maakte haar - hoe kon het bij een leerling van [[Arnold Schönberg]] anders zijn? - met de twaalftoonstechniek vertrouwd. In Parijs leerde zij ook de muziekwetenschapper Denijs Dille kennen, een vriend van [[Béla Bartók]]. Door Bartók ontdekte zij de meesterwerken van de muziek van de 20e eeuw. Ook in [[Wenen]] bij [[Hans Swarowski]] [[dirigent|orkestdirectie]] en aan de Belgische ''Chapelle Musicale Reine Elisabeth'' in [[Waterloo (België)|Waterloo]] studeerde zij en voltooide haar studies in 1959 met de diploma's. Later leerde zij beroemde persoonlijkheden vanuit het muziekleven kennen zoals [[Goffredo Petrassi]], [[Witold Lutosławski]] en [[Henri Dutilleux]], voor wie zij veel bewondering had en die haar wederom veel gemotiveerd hebben.