Runner's high: verschil tussen versies

'''Runner’s High''' is het gevoel van [[euforie]] dat ervaren kan worden bij langdurige lichamelijke inspanning. Na lange inspanning gaat de persoon over een grens waarbij stoffen vrijkomen die een belangrijke rol spelen in het [[beloningssysteem]] in de [[Menselijke hersenen|hersenen]]. De persoon ervaart dan gevoelens van diepe [[tevredenheid]], opgetogenheid, [[welzijn]] en het gevoel eindeloos door te kunnen gaan. Ook onderdrukt het [[pijn]]. Het wordt o.a. ervaren door [[Hardlopen|hardlopers]], vandaar de naam, maar net zo goed ook tijdens andere duursporten, zoals [[Roeien (sport)|roeien]], [[gewichtheffen]] en [[Wielersport|wielrennen]]. Het veelvuldig doormaken van runners high kan ertoe leiden dat iemand [[Verslaving|verslaafd]] raakt aan sporten.

Wanneer een [[Hardlopen|hardloper]] op 80% van de [[VO2max|maximale zuurstofopname]] presteert en vervolgens net een tandje lager gaat, bijvoorbeeld door naar beneden te rennen, dan wordt de afgifte van bepaalde [[hormonen]] of [[neurotransmitters]] hoger dan wat het lichaam nodig heeft. Hier ontstaat een soort overdosis, de runner high.

Welke stoffen een rol spelen bij runner’s high is onderdeel van debat. Mogelijk gaat het hierbij om [[endorfine]], [[anandamide]] (een Lichaamseigenlichaamseigen [[cannabinoïde]]), [[leptine]] en/of [[enkefaline]] ([[Opioïdeopioïde peptide]]).