Franz Brentano: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k komma geplaatst
BrutusVT (overleg | bijdragen)
k →‎Descriptieve fenomenologie: verwijzing term Apodictisch toegevoegd
Regel 22:
Brentano is het meest bekend door zijn filosofie van de psychologie. In zijn werken vindt men echter ook andere thema's, zoals ethiek, logica, ontologie, de [[geschiedenis van de filosofie]] en (filosofische) theologie. We zullen ons hier echter concentreren op de filosofie van de psychologie. Brentano zélf noemt deze tak van filosofie vaak 'descriptieve psychologie' (of 'psychognosie').
 
De aanduiding 'descriptieve psychologie' is enigszins misleidend. De term geeft namelijk aanleiding tot de gedachte dat het hier zou gaan om een empirische wetenschap. Maar dat is juist niet waar Brentano mee bezig is. Hij wil geen contingente waarheden beschrijven, maar noodzakelijke, a priori waarheden. Bovendien is deze filosofie meer analytisch dan descriptief. Brentano probeert de structuren in termen van 'deel-geheel' aan te duiden en niet slechts een beschrijving te geven van bepaalde verschijnselen. Deze specifieke discipline kunnen we dus beter omschrijven, zoals Brentano zelf soms ook doet, als ''descriptieve fenomenologie''. Dat hij zijn descriptieve fenomenologie als a priori kennis zag, is duidelijk te zien als hij de resultaten van deze discipline omschrijft als; exact, [[apodictisch]] en zelf-evident. Het gaat om een ''onmiddellijk inzicht'' in de algemene waarheden en algemene wetten.
 
Descriptieve fenomenologie (psychognosie) analyseert het bewustzijn en probeert de elementen van het bewustzijn te ontdekken. Het gaat dus steeds om een mereologische analyse. De vraag is dan wat precies de structuur van het bewustzijn is en welke relaties er te vinden zijn. Omdat de wetten van de descriptieve fenomenologie a priori zijn en de relaties dus steeds dezelfde zijn, worden zij ook wel ''ontologische relaties'' genoemd.