Marie-Christine van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Wikificatie
Regel 1:
{{wikify}}
 
'''Maria-Christina''' is op ([[6 februari]] [[1951]]) alsis 2de dochter ende 2detweede kind van [[Leopold III van België]] en Prinsesprinses [[Lilian de Rethie geboren]].
 
Op [[15 december]] [[1960]] leerde heel België haar kennen als bruidsmeisje op het huwelijk van [[koning Boudewijn]] met doña [[Fabiola de Mora y Aragón]]. Maria-Christina was er zozeer door aangedaan, dat ze de rest van de plechtigheid op de televisie moest volgen. Op die dag was Maria-Christina er zich natuurlijk niet van bewust dat dit huwelijk haar bestaan totaal zou veranderen., Wantaangezien vanaf 1960 werd de koninklijke familie in twee kampen verdeeld werd. Voormalig koning Leopold, prinses Lilian en hun drie kinderen aan de ene kant en koningin Fabiola en de kinderen van [[koningin Astrid]] aan de andere kant. Maria-Christina, hoe jong ze ook was, was geschokt. Met welk recht werd ze gescheiden van de broer waar ze zo dol op was?
 
HetAls wasdochter nietvan eenvoudigeen omkoning dedie dochtergedwongen vanwas eenaf ontgoocheldete koningtreden te(zie zijn[[koningskwestie]]) en van een moeder die nooit koningin zou worden, was de jeugd van Maria-Christina niet makkelijk. Die situatie zette Maria-Christina aan tot rebellie. In de loop van de jaren liet ze duidelijk merken dat ze geen blad voor de mond zou nemen anbij alle huwelijken die voor haar gearrangeerd werden, wees ze af. Bovendien verweet ze haar moeder een dominante rol te spelen en gespeend te zijn van enige menselijke warmte. In de interviews die ze her en der toestond, beklaagde ze zich vaak over de zware straffen die ze had gekregen en de onrechtvaardigheid die ze had ondervonden.
 
In 1981 besloot haar familie om haar voor drie maanden naar [[Toronto]] in [[Canada]] te sturen. Voor de eerste keer in haar leven voelde ze zich werkelijk vrij en uiteindelijk keerde ze nooit meer terug naar België. In haar naïviteit dacht ze dat ze haar vrijheid kon verzekeren door te trouwen. Ze vluchtte naar [[Florida]] met [[Paul Drucker]], een barpianist die dertien jaar ouder was dan zij, weduwnaar en vader van twee kinderen. Het geluk was maar van korte duur, want al na vijf weken liet ze haar man in de steek. Ze kon het niet langer verdragen om door hem opgevoerd te worden als een adellijke trofee. Ze kreeg prompt een hoop persroddels over zich heen en het duurde vijf jaar vooralleer de scheiding werd uitgesproken., dankzij de financiële steun van koning Boudewijn.
 
Twee maanden later stierf haar vader. InMaria-Christina almoest haarhet verdrietnieuws paktehoren zevia haarde koffersteleviesie. enZe namvertrok zenaar het eerste beste vliegtuigBelgië om haarafscheid vaderte denemen, laatstemaar eerhaar te bewijzen. Zeaanwezigheid beperkte zich tot een vertrouwelijk privé-bezoekprivébezoek op de avond voor de begrafenis. Een halve eeuw na de schandalen waarvan Louise en Stephanie het slachtoffer geworden waren, leek de geschiedenis zich nog maar eens te herhalen.
 
Omdat ze altijd al van [[Hollywood]] had gedroomd, stak de prinses opnieuw de oceaan over en vestigde ze zich in [[Los Angeles]]. Ze trouwde er voor de tweede keer met [[Jean-Paul Gougezs]], een restauranthouder die zich in filmkringen bewoog.De prinses kon haar geluk niet op.
Ze droomde ervan om carrière te maken in de filmwereld. Op de talloze party's liet Maria-Christina zich al maar te graag fêteren als een 'echte Europese prinses'. Daar zijn Amerikanen nu eenmaal dol op, zeker als de prinses in kwestie ook nog charmant is. Maria-Christina raakte bevriend met [[Liz Taylor]] en [[Arnold Schwarzenegger]], ging samen met haar vriendin [[Jamy Lee Curtis]] naar de kapper en miste geen enkele avant-première waar het acterende kruim van de droomstad aanwezig was.
De Hollywooddroom was geen lang leven beschoren en het ontwaken deed pijn.
Met een smak belandde Maria-Christina met beide voeten terug op de grond.
 
Toen haar vader stierf was de prinses geschokt het nieuws te moeten vernemen via de televiesie. Ze ging niet de begrafenis, maar verklaarde dat haar halfbroer de enige was geweest die haar ooit de hand had gereikt wanneer ze die nodig had gehad. De geschiedenis brengt vaak verbluffende gelijkenissen aan het licht. Tussen het lot van Maria-Christina en dat van Louise is er meer dan één punt van overeenkomst: een opstandige houding tegenover de familie, geldkwesties, de neiging tot het wegvluchten voor de problemen ...
 
Hopelijk zal de tijd Maria-Christina de gemoedsrust geven die ze altijd zo heeft gezocht en die ze nooit heeft mogen vinden;