Almogàvers: verschil tussen versies

In september 1303, kwam [[Roger de Flor]], een voormalig [[Tempelier]] en de leider van de Almogàvers-subgroep ''Companyia Catalana d’Orient'' (''Catalaanse Oostelijke Compagnie''), aan in [[Constantinopel]] met een [[vloot]] van 36 schepen en 6500 soldaten om in dienst van de [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] keizer [[Andronicus II van Byzantium|Andronicus II]] te vechten tegen de [[Turken]]. Toen de Almogàvers na anderhalf jaar vechten hun betaling wensten, weigerde de keizer dit. De keizer weigerde deze betaling omdat de ''Almogávares'' verwoest waren door de [[Turken]]. De leider [[Roger de Flor]] gaf tevens toe nooit een dergelijke kracht te zien te hebben. Op 30 april 1305 werden Roger de Flor en zijn [[officier]]en vermoord in [[AndrianopolisEdirne (stad)|Adrianopolis]]. Dit leidde tot de "Catalaanse Wraak" waarbij de Almogàvers de omgeving van Constantinopel en de regio's [[Thracië]] en [[Macedonië (regio)|Macedonië]] verwoestten. Vervolgens werden de Almogàvers ingehuurd door [[Wouter V van Brienne|Walter V van Brienne]], [[Hertogdom Athene|hertog van Athene]], om te vechten tegen de Byzantijnse staten [[Despotaat Epirus|Epirus]] en [[Nicaea]]. Toen de [[hertog]] echter probeerde hen te bedriegen en te doden, keerden de Almogàvers zich tegen hem. Bij de [[Slag van Halmyros]] in maart 1310 versloegen ze Walter V van Brienne met zijn leger. In 1311 veroverden de Almogàvers [[Athene (stad)|Athene]] en vervolgens overige delen van [[Centraal-Griekenland]]. Na de Griekse campagne keerden de Almogàvers terug naar het Iberisch schiereiland voor veldtochten tegen [[Kroon van Castilië|Castilië]] en de [[Moren]] van [[Granada (stad)|Granada]]. In de jaren vijftig van de veertiende eeuw waren de Almogàvers betrokken bij gevechten om [[Sardinië]]. In de jaren daarna bleven groepen Almogàvers bestaan, die echter van weinig importantie meer waren.