E-reeks: verschil tussen versies

E-reeksen worden veelal gebruikt bij [[elektronische component]]en, waarbij de ontwerper voor waarden van de eenheden (onder andere weerstand, capaciteit en inductie) moet kiezen uit een gelimiteerdebeperkte setverzameling van ''voorkeurgetallen''.

*Het gebruik ervan vergroot de [[compatibiliteit]] tussen(uitwisselbaarheid) van objecten die door de jaren heen ontworpen zijn door verschillende personen. Het is een van de vele tactieken[[tactiek]]en ter bevordering van [[standaardisatie]] binnen een bedrijforganisatie of hele industrie.

*Het gebruik ervan resulteertleidt intot gelijkwaardige (meestal logaritmische) stappen, waardoor het aantal te vervaardigen varianten en voorraad geminimaliseerd wordt.

Bij ''n'' stappen per [[Decade (wis- en natuurkunde)|decade]] spreekt men van de reeks E''n''. De gebruikte waarden van ''n'' zijn:

Het idee achter de reeksen werd bedacht door de Franse militaire ingenieur [[Charles Renard]] in 1952 en zijn vastgelegd door de [[Internationale Organisatie voor Standaardisatie en in [[|Internationale Organisatie voor Standaardisatie|ISO]] (ISO) en in de ISO-norm 3.

Later nam de [[International Electrotechnical Commission|IEC]] (IEC) dit principe over en definieerde de E-reeksen in IEC 60063.