Sixteen Tons: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Externe links: Categorie Nummer van Freddy Quinn toegevoegd. |
k →Versie van Tennessee Ernie Ford: bijzin over The Caravelles toegevoegd |
||
Regel 43:
[[Tennessee Ernie Ford]], wiens grootvader en oom in de mijnen hadden gewerkt, nam het nummer in 1955 op zijn repertoire. Fans vroegen hem of hij het ook op de plaat wilde zetten. Op 20 september 1955 nam hij het op, begeleid door slechts enkele instrumenten (fluit, klarinet, basklarinet, trompet, gitaar, piano, vibrafoon en slagwerk). Vooral de [[klarinet]] en de [[basklarinet]], die samen na elk refrein de laatste regel naspelen, vallen op. Ford knipte gedurende de hele opname met zijn vingers, wat duidelijk te horen is in het eindresultaat.
Oorspronkelijk maakte [[Capitol Records]], Fords platenmaatschappij, van ''Sixteen Tons'' de achterkant, maar al direct was er veel meer vraag naar ''Sixteen Tons'' dan naar ''You Don't Have to Be a Baby to Cry'', de officiële voorkant. ''Sixteen Tons'' werd Capitols snelst verkopende plaat ooit; binnen een maand gingen al meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank.<ref>[http://www.pophistorydig.com/topics/tag/river-of-no-return/ Ontstaan van het nummer].</ref> Uiteindelijk werden het er meer dan 20 miljoen. Het nummer haalde de eerste plaats in zowel de Best Selling Retail Folk Records (de toenmalige [[Hot Country Songs|countryhitparade]]) als de [[Billboard Hot 100]]. ''You Don't Have to Be a Baby to Cry'' kwam niet verder dan een 78e plaats
Ook in het [[Verenigd Koninkrijk]] bereikte ''Sixteen Tons'' de eerste plaats. In [[Nederland]] kwam het tot de vijfde plaats.<ref>[http://www.hitsallertijden.nl/hitdossier50/hitparade%20nederland/elsevier%201956.htm De Nederlandse hitparade in 1956].</ref>
| |||