Karakol: verschil tussen versies

Na de vestiging van een Russische militaire post in juli 1869, groeide Karakol in de 19e eeuw toen onderzoekers de pieken en valleien in kaart kwamen brengen, die Kirgizië van China scheidden. In de jaren 1880 nam het aantal bewoners flink toe door een toestroom van [[Doenganen|Dungans]], Chinese moslims die vluchtten voor oorlogsgeweld in China.<ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/Dungan_people Beschrijving Dungans (engelstalig)]</ref>

! colspan=3 bgcolor="#EFEFEF" | Bevolkingsontwikkeling<br /><small>Karakol</small>

Karakol is ééneen van Kirgizië'sKirgiziës belangrijkste toeristische bestemmingen, een geschikt startpunt voor trek- en skitochten in de bergen ten zuiden en oosten van de stad. Er wonen verschillende bevolkingsgroepen in Karakol, wat aan het gevarieerde straatbeeld te zien is.

Het graf van Przjevalski, een park en een klein museum, gewijd aan Russische ontdekkingstochten in centraalCentraal-Azië, zijn te vinden in Pristan Przjevalski, 9&nbsp;km ten noorden van de stad.

Na de [[Russische Revolutie (hoofdbetekenis)|Russische Revolutie]] van 1917 heeft de kerk ook dienst gedaandienstgedaan als school, sporthal, theater, danszaal en als opslagplaats voor kolen. In 1991, na de onafhankelijkheid van Kirgizië, gaven de plaatselijke autoriteiten het gebouw aan de kerk terug met de voorwaarde dat alle toekomstige restauraties de verantwoordelijkheid van de kerk zijn.

De moskee werd op initiatief van Ibrahim Aji gebouwd voor de [[Doenganen]]. Hij nodigde de bekende architekt Chou Seu uit Peking uit, met 20 vakmensen die bekend waren met traditionele Chinese architectuur en -techniek om de moskee te bouwen. De bouw duurde van 1904 tot 1910. Bij de bouw zijn geen spijkers gebruikt. De moskee telt 42 pilaren en rondom is het gebouw gedecoreerd met afbeeldingen van planten en vruchten. Tussen 1929 en 1947 is het gebouw gebruikt als opslagplaats. Daarna werd het aan de moslimgemeenschap teruggegeven en ging weer dienst doendienstdoen als moskee. Het is nu een beschermd historisch monument en geopend voor bezoekers.

[[Nikolaj Przjevalski]] was een van de eerste wetenschappelijk geografen die de geografie, flora en fauna van centraalCentraal-Azië bestudeerde. Vanaf 1870 organiseerde hij vier grote expedities naar Mongolië, China en Tibet. Hij beschreef de natuur, het reliëf en het klimaat van deze gebieden en ontdekte 200 plantensoorten. Przjevalsky legde ook een zoölogische collectie aan van enkele duizenden soorten dieren, vogels, vissen en insecten. In 1888 overleed hij aan tyfus aan het begin van de vijfde expeditie naar centraal Centraal-Azië. Hij werd begraven aan de oever van het Issyk-Koelmeer niet ver van Karakol. Het museum ter gedachtenis aan hem werd geopend in april 1957.