Seismiek: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Seismiek''' is een [[geofysica|geofysische]] methode om een beeld te krijgen van de [[ondergrond]] met behulp van kunstmatig opgewekte [[seismische golf|seismische golven]]. Seismiek wordt met name gebruikt in de [[olie-industrie]], maar ook binnen de wetenschap vindt steeds meer toepassing van seismiek plaats.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen [[reflectieseismiek]] en [[refractieseismiek]].
Het verkrijgen van seismiek wordt "schieten" genoemd. In feite werkt het schieten van seismiek net als het maken van een [[echogram]] van het menselijk lichaam; geluidsgolven worden door een [[medium (natuurkunde)|medium]] gestuurd en gedragen zich anders als ze zones van verschillende [[seismische snelheid]] tegenkomen. Het verschil in voorplantingssnelheid tussen twee [[geologie|geologische]] lagen, wordt de akoestische [[impedantie]] genoemd. Naarmate het verschil groter wordt, wordt de [[amplitude]] van de golf groter. Omdat er verschillende signalen naast elkaar worden [[reflectie (straling)|weerkaatst]], kan men met behulp van seismiek bepaalde lagen in de ondergrond traceren.
Regel 11 ⟶ 13:
Seismiek kent een aantal verschillende toepassingsmethoden. Sinds de [[1960-1969|jaren 60]] is de 2D-seismiek bekend, waarbij de bron en de ontvangers ruwweg op één lijn staan. Sinds de [[1990-1999|jaren 90]] is de 3D-seismiek meer in opkomst geraakt. Bij 3D-seismiek worden ontvangers ruwweg in een 3D-patroon geplaatst, zodat er meerdere lijnen naast elkaar geschoten kunnen worden.
Om seismiek te schieten, worden verschillende methoden gebruikt. Van oudsher werd [[dynamiet]] gebruikt om een schokgolf door de ondergrond te veroorzaken. Tegenwoordig wordt op het land (''[[onshore]]'') vooral een zogenaamde [[
[[Bestand:Air gun hg.jpg|thumb|Onderhoud aan een 30-liter-airgun]]
| |||