Klooster van de Zusters Onder de Bogen: verschil tussen versies

Het oudste gebouw van de [[Proosdij (sticht)|proosdij]], de zogenaamde Hoge Leenzaal uit de 12e of 13e eeuw, is opgetrokken uit [[kolenzandsteen]]. De Hoge Leenzaal is door middel van zware steunbogen verbonden met het [[westwerk]] van de [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaasbasiliek]], waardoor het klooster de bijnaam kreeg "Onder de Bogen". Van het middeleeuwse gerechtsgebouw is niet veel meer over dan de voorgevel, inclusief het (dichtgemetselde) proostenpoortje dat ooit toegang gaf tot een loopbrug naar de Sint-Servaaskerk, en enkele keldergewelven op de binnenplaats van het klooster. In de afgetopte [[puntgevel]] zijn twee [[Gotiek (bouwkunst)|gotische]] [[spitsboogvenster]]s geplaatst; de andere vensteropeningen zijn uit latere periodes.<ref group=noten>Volgens [[Victor de Stuers]] (schrijvend in 1906) werd de proosdij "helaas voor weinige jaren door den architect Kaiser roekeloos afgebroken". De bewaard gebleven gevel was enkele maanden eerder op kosten van het Rijk gerestaureerd. De Stuers zou tijdens de sloop een aantal "zeer zeldzame gebakken vloertegels" gered hebben, die vervolgens werden ingemetseld in de vloer van een ruimte boven het [[Kruisgang van de Sint-Servaasbasiliek#Westportaal|westelijk portaal van de Sint-Servaaskerk]]. {{aut|Victor de Stuers}} (1906): 'De bogen tegen St Servaaskerk te Maastricht'. In: ''[[De Maasgouw (tijdschrift)|De Maasgouw]]'', 28e jaargang, nr. 1, p. 1 ([https://wwwresolver.delpherkb.nl/nl/tijdschriften/viewresolve?identifierurn=dts%3A2425053%3Ampeg21%3A0001:2425053:mpeg21:0001 online tekst]).</ref>