Celademhaling: verschil tussen versies

In de cellen van planten en dieren dient [[glucose]] als de voornaamste brandstof, maar ook andere biologische [[monomeer|kleine moleculen]] kunnen in de cel worden gedissimileerd. Grote moleculen als [[zetmeel]], [[proteïne|eiwit]], en [[vet]]ten worden via [[hydrolyse]] eerst omgezet in respectievelijk glucose, [[aminozuur|aminozuren]], en [[vetzuur|vetzuren]]; deze kunnen dan rechtstreeks verbrand worden.

 

Alle organismen gebruiken [[organische verbinding|organische stoffen]] als energievoorraad en als brandstof. [[autotroof|Autotrofe]] organismen maken deze organische verbindingen zelf aan, bijvoorbeeld via koolstof''assimilatie'' ([[fotosynthese]]). Deze organismen staan aan de basis van de verschillende [[voedselketen]]s, waardoor andere, [[heterotroof|heterotrofe]] organismen, aan deze voor de [[stofwisseling]] noodzakelijke, energierijke organische stoffen komen. Tijdens de celademhaling, in zowel de auto- als de heterotrofe cel, komt die energie weer beschikbaar, zogeheten ''dissimilatie''. De belangrijkste vorm van dissimilatie is de reactie van [[glucose]] met [[dizuurstof|zuurstof]]. Dit is een redoxreactie: glucose geeft zijn elektronen af ([[oxidatie]]) en zuurstof neemt elektronen op ([[reductie (scheikunde)|reductie]]). De biologische oxidatie van glucose gebeurt bij dieren en planten in 3 fasen. Elke fase doorloopt [[reactiepad (biochemie)|verschillende metabole stappen]], die elk [[enzymatische katalyse|gekatalyseerd]] worden door gespecificeerde [[enzym]]en.