Bé Udink: verschil tussen versies

Vervolgens was hij van 1971 tot 1973 minister van Volkshuisvesting en eveneens vanaf 1972 minister van Verkeer en Waterstaat in de kabinetten [[kabinet-Biesheuvel I|Biesheuvel I]] en [[kabinet-Biesheuvel II|Biesheuvel II]]. Hij voerde de [[huurharmonisatie]] in waarop de linkse oppositie hem fel aanviel. In 1972 lanceerde minister Udink het [[Rijksspreidingsbeleid]] dat beoogde instanties van het Rijk naar provincies te verplaatsen. Tevens was er het doel opgenomen de kantorensector in het Haagse af te remmen. Dit beleid was het vervolg op een rapport van de Commissie Spreiding Rijksinstellingen uit 1961.<ref>Tweede Kamer der Staten-Generaal [httphttps://resolver.kb.nl/resolve?urn=sgd:19801981:0006344:pdf Evaluatie van het Rijksspreidingsbeleid, Zitting 1980-1981, nummer: 16625]</ref> In de tien à twaalf jaar na 1972 plaatste het Rijk 16.000 Haagse ambtenaren over naar provinciesteden als Apeldoorn, Groningen, Zwolle, Enschede en Heerlen. Het ging om ca. 16.000 gezinnen, met in totaal ca. 50.000 tot 60.000 welvarende inwoners. Diensten van het [[Ministerie van Defensie]] gingen de provincie in; de Centrale Directie van de PTT (toen nog een Rijksdienst) verhuisde naar [[Groningen (stad)|Groningen]] en de Topografische dienst naar [[Emmen (Drenthe)|Emmen]]. Voor Den Haag had dit tot gevolg dat het inwonertal drastisch daalde en vooral middenklassegezinnen de stad uit trokken. Met de verplaatsing van Rijksdiensten werd beoogd de provincies juist een impuls te geven.