Het beoefenen (maar ook het aanschouwen<ref name= "HV" />) van slingerbal was bepaald niet zonder risico's.<ref>[httphttps://www.dbnl.org/arch/_ons011onss03_01/pag/_ons011onss03_01.pdf ''Ons speeluur'']'', theoretisch-praktisch handboek bij de leiding van het openluchtspel, Deel I Het openluchtspel op de Lagere School, Technische Commissie van de Nederlandsche Bond voor Lichamelijke Opvoeding, J.B. Wolters, Groningen, 1941, achtste druk, pag. 43</ref> Bij het vangen van de bal liep men het risico vingers te breken, bijvoorbeeld wanneer men de bal met gespreide vingers trachtte te vangen en de lus om een van de vingers terechtkwam. Ook de impact op het lichaam van een 1.75 kilo zware bal kon leiden tot lichamelijk letsel, zowel bij spelers als bij publiek, aangezien het voor kon komen dat de bal per ongeluk het publiek in werd geslingerd. Er waren dan ook speciale methodes ontwikkeld om de bal op een zo risico-arm mogelijke manier te vangen. Om deze reden werd de sport vrijwel uitsluitend beoefend door mannen.
