François Caron (gouverneur): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k http://www.dbnl.org --> https://www.dbnl.org |
|||
Regel 10:
Caron woonde samen met een Japanse vrouw en kreeg zes kinderen met haar; de oudste, Daniël, werd geboren in 1622. Omdat Caron het [[Japans]] meester was en makkelijk met mensen omging viel hij op bij de handelspost op [[Hirado]]. Caron reisde naar [[Edo (Japan)|Edo]] in 1627 en diende als tolk voor [[Pieter Nuyts (senior)|Pieter Nuyts]], die onverrichter zake terugkeerde, nadat hij zijn mond voorbij had gepraat. In 1628 voeren de beide mannen naar Formosa. Daar werd Caron gevangengenomen samen met de 7-jarige zoon van Nuyts, nadat een Japanse koopman iedere handel op Formosa was geweigerd. <!--In 1629 voer Caron alleen naar Batavia? In 1631 was hij opnieuw in de shogunale hoofdstad. Om een lang verhaal kort te houden: -->Caron werd vrijgelaten en werd in 1633 benoemd als opperkoopman. Hij reisde met het opperhoofd [[Nicolaes Coeckebacker]] naar Edo. Ze hadden ruim de tijd de zaken in ogenschouw te nemen; pas na zeven maanden kregen zij toestemming de shogun met een bezoek te vereren. De [[shogun (titulatuur)|shogun]] kreeg mogelijk twee [[Perzisch tapijt|Perzische tapijten]] en twaalf pistolen cadeau. Deze geschenken waren bedoeld om gunstiger handelsvoorwaarden te verkrijgen dan de Portugezen, maar ook om Pieter Nuyts, die was uitgeleverd, vrij te krijgen. <!--de chronologie en de aard van de geschenken zijn nogal onduidelijk-->In 1636 kreeg de shogun een enorme [[kandelaber]], een verrekijker en twee spiegels. Daarmee wist de VOC de vrijlating van Nuyts te bewerkstelligen.<ref>[http://www.vocsite.nl/geschiedenis/handelsposten/japan_nuyts.html Anon. (200-) "Japan - De affaire Pieter Nuyts" ''De VOCsite''.] Url bezocht op 20 juni 2009</ref>
Zijn ''Beschrijvinghe van het machtigh koninghrijcke Japan'' is een belangrijke bron voor de studie van de geschiedenis van de [[missie van de jezuïeten in Japan]]. In 1638 wist Caron de Japanners ervan te overtuigen dat de Nederlanders alles zouden kunnen leveren wat ze nodig hadden en liet ter plaatse [[mortier (wapen)|mortier]]en gieten. Daarbij speelde dat [[Nicolaes Coeckebacker]] in dat jaar meehielp de [[Shimabara-opstand]] neer te slaan. In 1640 kreeg Caron de opdracht alle pakhuizen op Hirado te verbranden, want Coeckebacker had in 1637<ref>{{en}} {{aut|[[Charles Ralph Boxer|Boxer C.F.]]}} & Schouten (J.) (1935) A True Description of the Mighty Kingdoms of Japan & Siam, p. LXII. Reprinted from the English edition of 1663 with Introduction, Notes and Appendixes by C.R. Boxer. Amsterdam.</ref> (soms wordt abusievelijk ook 1639 of 1640 genoemd) [[Anno Domini|het jaar des Heren]] op een nieuw stenen hoofdgebouw laten aanbrengen.<ref name=blusse1999>[http://smartsite-nlb.knaw.nl/Content/Internet_KNAW/publicaties/pdf/991029.pdf Blussé, L. (1999) ''Tussen Geveinsde vrunden en verklaarde vijanden.'']{{dode link|datum=juli 2017 |bot=InternetArchiveBot }} Amsterdam: KNAW</ref><ref name=molhuizen>[
===In Batavia en op Taiwan===
Regel 46:
{{Appendix|2=
* [
* Rietbergen, P. (2003) Japan verwoord. Nihon door Nederlandse ogen 1600-1799, p. 96-156.
* Vrankrijker, A.C.J. de (1943) ''François Caron: een carrière in het verre Oosten : historische roman''. Amsterdam: Elsevier.
| |||