Ontwerp voor een geschiedenis van de Qing: verschil tussen versies

* De opzet van het werk kwam niet meer overeen met de opvattingen over geschiedschrijving. [[Liang Qichao]] (1873-1929) vatte die kritiek in zijn ''Nieuwe Geschiedschrijving'' (''Xin Shixue'', 新史學, 1902) in vier punten samen: er bestond niets buiten het keizerlijk hof, er werd slechts over individuen geschreven en niet over de maatschappij als geheel, er werden geen verbanden met het heden gelegd en er werden slechts feiten weergegeven in plaats van idealen. Geschiedschrijving moest de bewoners van een land inspireren, zij moesten betrokken worden bij de gebeurtenissen. Ook mocht niet meer worden geschreven in het [[Klassiek Chinees|wenyan]], de verstarde, ambtelijke schrijftaal, die voor de meeste mensen onbegrijpelijk was geworden. Overigens had Liang geen kritiek op de traditionele vorm van de dynastieke geschiedenissen, de ''[[jizhuanti]]'', een combinatie van annalen, verhandelingen en biografieën. In zijn ''Bespreking van de vorm van de geschiedenis van de Qing'' (''Qingshi shangli'', 清史商例) deed hij een voorstel voor zesentwintig [[Shu (Chinese historiografie)|verhandelingen]], die de geschiedenis van de Qing steeds vanuit een ander gezichtspunt bekeken. Zijn voorstel werd echter niet overgenomen door de samenstellers van het ''Ontwerp'', waardoor het werk in de ogen van Liang een geschiedenis bleef die door en voor ambtenaren was geschreven.