Roepie Kruize: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k http delpher kranten --> httpS delpher kranten |
||
Regel 9:
Kruize maakte als international deel uit van de [[Nederlandse hockeyploeg (mannen)|Nederlandse hockeyploeg]] die bij de [[Olympische Zomerspelen 1948|Olympische Spelen van 1948]] de bronzen medaille won en bij de [[Olympische Zomerspelen 1952|Olympische Spelen van 1952]] het zilver veroverde. In 56 interlands kwam Roepie Kruize tot het respectabele aantal van 69 doelpunten, een gemiddelde van 1,21 treffer per wedstrijd.
Na zijn actieve loopbaan volgde Kruize eind jaren zestig Piet Bromberg op als bondscoach. Hij bleef minder dan een jaar aan en werd in 1970 opgevolgd door [[Jules Ancion]].<ref>Taak was te zwaar voor Roepie Kruize, De Telegraaf, 5 februari 1970 (via [
== Privéleven ==
Broer [[Gerrit Kruize]] (1923-2009) emigreerde naar de [[Verenigde Staten]] en kwam op de [[Olympische Zomerspelen 1956]] uit voor het Amerikaanse hockeyteam. De drie hockeyende zonen van Roepie Kruize; [[Ties Kruize]] (1952), [[Hans Kruize]] (1954) en [[Jan Hidde Kruize]] (1961), haalden alle de [[Nederlandse hockeyploeg (mannen)|Nederlandse hockeyploeg]]. Ook dochter [[Elske Dijkstra-Kruize]] (1956-2008) hockeyde op het hoogste niveau en kwam uit voor de [[Nederlandse hockeyploeg (vrouwen)|nationale ploeg]]. Zij moest echter na een niertransplantatie op 19-jarige leeftijd haar loopbaan beëindigen.
Jan Hendrik "Roepie" Kruize overleed in 1992 op 67-jarige leeftijd na een lang ziekbed.<ref>Roepie Kruize (67) overleden, De Telegraaf, 15 februari 1992 (via [
{{Appendix}}
| |||