Magnentius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot-geholpen doorverwijzing: Germaan |
k LF Gallia |
||
Regel 49:
'''Flavius Magnus Magnentius''' (? - [[11 augustus]] [[353]]) was [[Lijst van keizers van Rome|Keizer van Rome]] van [[18 januari]] [[350]] tot 11 augustus 353. Hij had geen enkel recht op de troon, en werd door de keizers in 350, [[Flavius Iulius Constans|Constans]] en [[Constantius II]] niet erkend. Daarom wordt hij een [[usurpator]] genoemd.
Magnentius, een [[Germanen (volk)|Germaan]], was geboren in [[Samarobriva]]. Zijn vader was [[Britten|Brits]] en zijn moeder [[Franken|Frankisch]]. Hij was getrouwd met [[Justina]], die na Magnentius' dood zou hertrouwen met keizer [[Valentinianus I]]. Magnentius maakte carrière in het leger en was in [[Gallië|Gallia]] toen hij tijdens een banket op 18 januari 350 tot keizer werd benoemd. Hij koos die tijd omdat hij had gehoord van militaire tegenslagen voor Constantius II in het oosten. Toen Constans hoorde van de opstand vluchtte hij naar de [[Pyreneeën]], waar hij alsnog werd gedood in februari 350. Magnentius had al snel de controle over de meeste van Constans' gebieden.
Laat in de winter ontving Constantius het bericht dat zijn broer was overleden. Hij was onzeker over wat hij moest doen, aangezien hij net in een veldtocht tegen de [[Perzen]] zat. Constantius' vrouw Constantina haalde vervolgens [[Vetranio]] over zich tot keizer te benoemen en te onderhandelen met Constantius. Constantius zag dit niet zitten, en Vetranio verbond zich met Magnentius, om zo te proberen Constantius te overtuigen hen te erkennen. Constantius trok echter ten strijde en dwong Vetranio al snel tot aftreden. In juni 350 was er nog de opstand van [[Nepotianus]] in Rome, die snel werd neergeslagen door Magnentius.
| |||