Gebruiker:Arent/Gastrointestinal stromal tumor: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Gemaakt door het vertalen van de pagina "Gastrointestinal stromal tumor"
 
Gemaakt door het vertalen van de pagina "Gastrointestinal stromal tumor"
Regel 68:
== Beheer ==
[[Bestand:Gastrointestinal_Stromal_Tumor.jpg|links|miniatuur| Afbeelding van gastro-intestinale stromale tumor na chirurgische verwijdering ]]
GelokaliseerdeBij gelokaliseerde, resecteerbare volwassen GIST's, is, indien [[Anatomie|anatomisch]] en [[Fysiologie|fysiologisch]] haalbaar, is chirurgie de eerste voorkeursbehandeling. {{Rp|69}} Chirurgie kan potentieel genezend zijn, maar waakzaam wachten kan in zorgvuldig geselecteerde situaties worden overwogen bij kleine tumoren. Postoperatieve [[adjuvante behandeling]] kan worden aanbevolen. Lymfekliermetastasen zijn zeldzaam en routinematige verwijdering van lymfeklieren is doorgaans niet nodig. Laparoscopische chirurgie, een minimaal invasieve buikoperatie met telescopen en gespecialiseerde instrumenten, is effectief gebleken voor het verwijderen van deze tumoren zonder dat er grote incisies nodig zijn. De klinische problemen van exacte chirurgische indicaties voor tumorgrootte zijn controversieel. De beslissing over een geschikte laparoscopische chirurgie wordt beïnvloed door de tumorgrootte, locatie en groeipatroon.
 
Radiotherapie is in het verleden niet effectief geweest voor GIST's {{Rp|1122}} en GIST's reageren niet op de meeste [[Chemotherapie|chemotherapiemedicijnen]] {{Rp|1122}} met reacties bij minder dan 5%. {{Rp|1065}} Er zijn echter drie medicijnen geïdentificeerd voor klinisch voordeel bij GIST: [[imatinib]], sunitinib en regorafenib .
Regel 74:
[[Imatinib]] (Glivec / Gleevec), een [[Per os|oraal toegediend]] geneesmiddel dat aanvankelijk op de markt werd gebracht voor [[Chronische myeloïde leukemie|chronische myeloïde leukemie op]] basis van [[Philadelphiachromosoom|bcr-abl-]] remming, remt ook zowel ''c-kit-'' tyrosinekinasemutaties als PDGFRA-mutaties anders dan D842V, is nuttig bij de behandeling van GIST's in verschillende situaties. Imatinib is gebruikt in geselecteerde neoadjuvante instellingen. <ref name="GIST">{{Citeer journal|datum=August 2015|titel=Surgical treatment of gastrointestinal stromal tumour of the rectum in the era of imatinib|journal=Br J Surg|volume=102|issue=8|pagina's=965–71|pmid=25970743|doi=10.1002/bjs.9818}}</ref> {{Rp|23}} In de adjuvante behandelomgeving worden de meeste GIST-tumoren genezen door een operatie en is er geen adjuvante therapie nodig. <ref>{{Citeer journal|achternaam=Joensuu|voornaam=Heikki|datum=2012-06-01|titel=Adjuvant treatment of GIST: patient selection and treatment strategies|journal=Nature Reviews. Clinical Oncology|volume=9|issue=6|pagina's=351–358|issn=1759-4782|pmid=22525709|doi=10.1038/nrclinonc.2012.74}}</ref> <ref name="joensuu1953">{{Citeer journal|achternaam=Joensuu|voornaam=Heikki|datum=2012-10-22|titel=Adjuvant therapy for high-risk gastrointestinal stromal tumour: considerations for optimal management|journal=Drugs|volume=72|issue=15|pagina's=1953–1963|issn=0012-6667|pmid=22994537|doi=10.2165/11635590-000000000-00000}}</ref> Een uitzondering hierop is wanneer de anatomische positie van de tumor betekent dat chirurgie technisch moeilijk of complex is. Zo vereist rectale GIST vaak radicale chirurgie om volledige resectie te bereiken, met abdominoperineale resectie en permanente [[Huidmondje|stoma]] . In deze situaties kan het gebruik van neoadjuvant imatinib zowel de tumorgrootte als de mitotische activiteit aanzienlijk verminderen en een minder radicale sluitspierconserverende operatie mogelijk maken.
 
Een aanzienlijk deel van de GIST-tumoren heeft een hoog risico op herhaling, zoals geschat door een aantal gevalideerde risicostratificatieschema's, en kan worden overwogen voor adjuvante therapie. <ref name="joensuu1953">{{Citeer journal|achternaam=Joensuu|voornaam=Heikki|datum=2012-10-22|titel=Adjuvant therapy for high-risk gastrointestinal stromal tumour: considerations for optimal management|journal=Drugs|volume=72|issue=15|pagina's=1953–1963|issn=0012-6667|pmid=22994537|doi=10.2165/11635590-000000000-00000}}</ref> De selectiecriteria die ten grondslag liggen aan de beslissing voor mogelijk gebruik van imatinib in deze instellingen omvatten een risicobeoordeling op basis van pathologische factoren zoals tumorgrootte, mitotische frequentie en locatie die kunnen worden gebruikt om het risico op herhaling bij GIST-patiënten te voorspellen. Tumoren <2 &nbsp; cm met een mitotische snelheid van <5/50 HPF hebben een lager risico op recidief dan grotere of agressievere tumoren. Na chirurgische resectie van GIST's vermindert adjuvante behandeling met imatinib het risico op het terugkeren van de ziekte bij groepen met een hoger risico.   In geselecteerde adjuvante situaties met een hoger risico wordt imatinib gedurende 3 jaar aanbevolen.
 
Imatinib werd op 1 februari 2002 door de Amerikaanse FDA goedgekeurd voor metastatische en niet-reseceerbare GIST. De tweejarige overleving van patiënten met gevorderde ziekte is gestegen tot 75-80% na behandeling met imatinib.